Διακήρυξη για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Σπάρτακος 64, Απρίλης 2002

Δημοσιεύουμε τη διακήρυξη του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Μετώπου της Παλαιστίνης, με σκοπό να προβάλουμε τις απόψεις που εμφανίζονται στο εσωτερικό της αριστερής πτέρυγας της παλαιστινιακής αντίστασης

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Προς τις μάζες του Παλαιστινιακού λαού στην πατρίδα και στην προσφυγιά :
Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης συνήλθε μέσα στο πρώτο μισό του Φεβρουαρίου 2002 και συζήτησε για τις εξελίξεις του εθνικού μας θέματος στο Αραβικό, στο τοπικό και στο διεθνές επίπεδο.

Αφού χαιρέτησε την αποφασιστικότητα του λαού μας που αντιμετωπίζει την κλιμάκωση της Σιωνιστικής επιθετικότητας που υποστηρίζεται από την Αμερικανική κυβέρνηση, το πολιτικό Γραφείο σημειώνει τα παρακάτω :

Συνεχίζεται το Αμερικάνικο πολεμικό πρόγραμμα με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και στόχο την επιβολή της Αμερικάνικης ηγεμονίας. Η Αραβική περιοχή έχει κεντρική θέση στο πρόγραμμα αυτό, η επίθεση ενάντια στο Αφγανιστάν είναι μόνο ένας κρίκος σε αυτή την αλυσίδα. Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό, η ηγεμονία των ΗΠΑ δεν επιτυγχάνεται μόνο με πολεμικά μέσα, αλλά και με μια σειρά από οικονομικά, πολιτικά και κατασκοπευτικά μέσα. Το χαμηλό επίπεδο της συνολικής εναντίωσης των λαών και των κυβερνήσεων σε ό,τι έγινε στο Αφγανιστάν ενεθάρρυνε την Αμερικάνικη κυβέρνηση να προχωρήσει παραπέρα και να στρέψει τις απειλές της, με σκληρότητα και θράσος, ενάντια στα κράτη και στις δυνάμεις που αντιστέκονται στην πολιτική της ηγεμονίας τους (όπως το Ιράκ, η Βόρεια Κορέα, το Χιζμπ Αλλάχ και οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής αντίστασης), δείχνοντας ότι η περιοχή της Μέσης Ανατολής αντιμετωπίζει νέες επιθετικές ενέργειες.
Στο πλαίσιο των δεσμών ανάμεσα στα σχέδια της Αμερικής για την περιοχή αυτή και τον τοπικό ρόλο του σιωνισμού στα σχέδια αυτά, η κυβέρνηση Σιωνιστικής ενότητας κλιμάκωσε ποιοτικά την επίθεση της ενάντια στο λαό μας (σφίγγοντας τους τοπικούς αποκλεισμούς, καταστρέφοντας σπίτια στο Ραφάχ και στην Ιερουσαλήμ, αυξάνοντας την ένταση των καταστρεπτικών βομβαρδισμών των γραφείων των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας της Παλαιστινιακής Διοίκησης, εξαπολύοντας εισβολές στο Τουλκαρμ, στο Μπαυ Χανουν, στο Ταμμουν, στη Σάυντα και στο Χαλχούλ και σταθμεύοντας τανκς λίγα μόνο μέτρα από το αρχηγείο του προέδρου Αραφάτ …). Προφανώς η κατάσταση πανικού και πολυδιάσπασης που έχει καταλάβει τους επίσημους Αραβικούς κύκλους, ακόμη και η συνενοχή τους σε κάποια επίπεδα, βοήθησε στον περιορισμό του Αμερικανικού ενδιαφέροντος για επιστροφή σε μια πολιτική γενικού συμβιβασμού με την πολιτική της κυβέρνησης της Σιωνιστικής ολότητας, προσφέροντας πολιτική κάλυψη στις επιθετικές της ενέργειες και εγκαταλείποντας ακόμη και την αίσθηση μιας αόριστης υποστήριξης στην εγκαθίδρυση ενός Παλαιστινιακού κράτους που εξέφραζαν οι ΗΠΑ πριν από την έναρξη της εκστρατείας τους ενάντια στο Αφγανιστάν.
Στο φως των παραπάνω διεθνών και Αραβικών συνθηκών, ήταν απολύτως αναγκαίο το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ακρίβειας στη χάραξη μιας εθνικής Παλαιστινιακής στρατηγικής για τον αγώνα. Αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή και η ηγεσία της στράφηκαν σε μια πολιτική αντίστροφης μέτρησης, προτείνοντας μια κατάπαυση του πυρός, κηρύσσοντας την Κατάσταση Ανάγκης, κλείνοντας γραφεία, θέτοντας εκτός νόμου τα στρατιωτικά τμήματα ορισμένων Παλαιστινιακών οργανώσεων, χαρακτηρίζοντας την αντίσταση και της οργανώσεις της αντίστασης σαν “τρομοκρατικές”, προχωρώντας πέρα από επιμέρους πολιτικές συλλήψεις σε μεγάλης έκτασης επιχειρήσεις συλλήψεων και σε σοβαρές διώξεις και αφοπλισμό αγωνιστών. Τα μέτρα αυτά, που γίνονται με αιτιολογία την αφαίρεση από την κυβέρνηση Σαρόν των επιχειρημάτων της, οδήγησαν σε μεγαλύτερη Σιωνιστική επιθετικότητα, σε εντονότερες Αμερικάνικες πιέσεις και σε Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες που ελάχιστα διαφοροποιούνται από τις Αμερικάνικες θέσεις, αντιτιθέμενες μόνο στη βάναυση εικόνα της Αμερικάνικης πολιτικής, ή προβάλλοντας την άποψη ότι ο Παλαιστινιακός αγώνας ενάντια στους Σιωνιστές δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά σαν πρόβλημα ασφαλείας. Η υποχωρητικότητα της επίσημης Παλαιστινιακής πολιτικής προχώρησε τόσο πολύ ώστε το όνειρο τους είναι μια επιστροφή εκεί όπου ήταν τα πράγματα πριν από την έκρηξη της Ιντιφάντα, αν και αυτή ήταν και η απαίτηση του Ισραήλ.

Η υποχωρητικότητα έβγαλε στην επιφάνεια σοβαρές ενδείξεις κλονισμένης πίστης και παγωμάρας στους Παλαιστινιακούς δρόμους. Υπονόμευσε την ενότητα στον αγώνα που είχε δυναμώσει στις συγκρούσεις της ιντιφάντα και της αντίστασης, σήμανε συναγερμό για την όξυνση των εσωτερικών αντιφάσεων που εμφανίστηκαν πρόσφατα με την έκρηξη διενέξεων μεταξύ φυλών, ομάδων και φατριών όπου δυστυχώς οι υπηρεσίες ασφαλείας της Αρχής έπαιξαν κάποιο ρόλο, ενώ θα έπρεπε να συμμετείχαν στην προσπάθεια για να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα. Μπροστά στην πραγματικότητα αυτή το Πολιτικό Γραφείο του Λαϊκού Μετώπου επιβεβαιώνει και καλεί για τα παρακάτω :

Η φύση των διεθνών συνθηκών μετά τις 11 Σεπτέμβρη, που είδαμε στο περιεχόμενο του Αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού πολέμου, δεν περιέχει τίποτα που μπορεί να προωθήσει την υπόθεση του λαού μας. Ο Αμερικάνικος πόλεμος ενάντια σε ό,τι ονομάζει τρομοκρατία περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, έναν πόλεμο ενάντια στην αντίσταση του λαού μας που βασίζεται στις αποφάσεις του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δίκαιο. Επομένως οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να υπερασπίσουν τους στόχους της Παλαιστίνης προσπαθώντας να βγουν έξω από το δρόμο του αφηνιασμένου Αμερικάνικου ταύρου. Η λύσσα του είναι μελετημένη και συνειδητή και όχι κάποια συναισθηματική αντίδραση. Πρέπει να αντιμετωπισθεί με μια πολιτική αυτοάμυνας και υπεράσπισης των δικαίων μας, εστιάζοντας στην νομιμότητα της αντίστασης του λαού μας. Πρέπει να εξασφαλισθεί διεθνής υποστήριξη στην αντίσταση με προώθηση της πλατύτερης δυνατής διεθνούς και διπλωματικής εκστρατείας για να αναδειχθεί το γεγονός ότι ο λαός μας είναι θύμα της τρομοκρατίας και των εγκλημάτων της κατοχής με τόσο ανοιχτή Αμερικάνικη πολιτική κάλυψη ώστε ο Τζων Τένετ, διευθυντής της CIA, έφτασε μέχρι του σημείου να απαριθμήσει τη Χαμάς, την Ισλαμική Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σα στόχους της Αμερικάνικης επίθεσης. Ο Τένετ αγνόησε το γεγονός ότι οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής εθνικής δράσης και αντίστασης εμφανίστηκαν γενικά σαν αποτέλεσμα της κατοχής και νομιμοποιήθηκαν με διεθνή έγγραφα και αποφάσεις του ΟΗΕ. Οι οργανώσεις αυτές δεν θα εξαφανισθούν μέχρις ότου τερματισθεί η κατοχή και αποδοθούν στο λαό μας τα εθνικά του δίκαια για την επιστροφή, την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.
Η ανάληψη ενός πλατιού Λαϊκού δημοκρατικού αγώνα, η ενίσχυση της εθνικής αποφασιστικότητας και ενότητας στην πάλη, και η απαίτηση από την Παλαιστινιακή Αρχή να σταματήσει να συνωμοτεί με τις Αμερικανο-Ισραηλινές απαιτήσεις, είναι αναγκαίοι παράγοντες για την ενίσχυση της Παλαιστινιακής δύναμης για να φέρει σε πέρας τη σύγκρουση με τη Σιωνιστική επιθετικότητα που εξαρτάται από την Αμερικάνικη πολιτική κάλυψη και την κατάσταση διαίρεσης και αδυναμίας των Αραβικών καθεστώτων.
Η ανάγκη να παραμείνουμε σταθεροί για να σταματήσουμε την κατάρρευση του ηθικού ορισμένων Παλαιστινιακών κύκλων λήψης απόφασης που ήταν αντίθετοι στην Ιντιφάντα και στην ανανέωση του αγώνα της αντίστασης από την αρχή. Άσκησαν πίεση για να πετύχουν την αποδοχή εκείνου που προτάθηκε στο Καμπ Ντέιβιντ και σπρώχνουν τώρα για την αποδοχή εκείνου που αποκαλείται Συμφωνία Πέρες – Αμπού Αλά και την ανοιχτή διακήρυξη της δυνατότητας διαπραγμάτευσης και συζήτησης για θεσμοθετημένα εθνικά δικαιώματα, με πρώτο την επιστροφή των παλαιστινίων προσφύγων στα σπίτια τους σύμφωνα με την Απόφαση 194 του ΟΗΕ.
Η ανικανότητα των επίσημων Αραβικών καθεστώτων δεν μειώνει τη σημασία της πρωτοβουλίας για ενεργοποίηση του μηχανισμού του εθνικού Λαϊκού Αραβικού αγώνα και για ενεργή συμμετοχή σε πρωτοβουλίες στο επίπεδο αυτό.
Η επαναεπιβεβαίωση της σημασίας της λαϊκής δημοκρατικής φύσης της Ιντιφάντα είναι ένα στοιχείο ύψιστης σημασίας. Η ένοπλη αντίσταση είναι μια εφεδρεία αυτής της πλευράς και όχι ένα υποκατάστατο της. Η ενεργοποίηση των μαζικών οργανώσεων, των λαϊκών ομοσπονδιών και των λαϊκών ενώσεων δεν πρέπει να περιορίζεται στην ενεργοποίηση του ρόλου τους στις συγκρούσεις στο πεδίο της μάχης, αλλά πρέπει να επεκτείνεται στη συμμετοχή τους στην προσπάθεια οικοδόμησης γεφυρών με αντίστοιχες οργανώσεις στον Αραβικό κόσμο, στην περιοχή και διεθνώς για να επεκταθούν οι σφαίρες υποστήριξης και ενίσχυσης για το εθνικό ζήτημα και το δικαίωμα του λαού μας στην αντίσταση ενάντια στην κατοχή.

Προς τις μάζες του λαού μας,

Καταλήγοντας την πολιτική του ανακοίνωση, το Πολιτικό Γραφείο εξέτασε την πρόκληση της Παλαιστινιακής Αρχής να εξαπολύσει μια εκστρατεία πολιτικών συλλήψεων που οδήγησαν στη σύλληψη του συντρόφου γενικού γραμματέα Αχμαντ Σααντάτ. Μετά την έκφραση των ευχαριστιών του και της μεγάλης του εκτίμησης σε όλους εκείνους που συμμετείχαν στην πολιτική, διεθνή και μαζική εκστρατεία σε Παλαιστινιακό και Αραβικό επίπεδο για την εξασφάλιση της απελευθέρωσης του Γενικού Γραμματέα και την καταδίκη της σύλληψης για τις σοβαρές πολιτικές περιπλοκές που προκάλεσε και τους πραγματικούς κινδύνους που αντιπροσωπεύει αυτό για την εθνική ενότητα, το Πολιτικό Γραφείο εκφράζει την έκπληξη του και την αποδοκιμασία του για τις δηλώσεις της Παλαιστινιακής Αρχής και της ηγεσίας της που συνδέουν τη σύλληψη του συντρόφου μας Γενικού Γραμματέα με την προσπάθεια σύλληψης των ηρωικών συντρόφων που κατηγορούνται από το Ισραήλ για τη δολοφονία του συμβόλου του Σιωνιστικού εξτρεμισμού, του µεεβί. Τέτοιες δηλώσεις κινούνται προς την κατεύθυνση της υπαγωγής των Παλαιστινιακών εσωτερικών υποθέσεων στις Αμερικανο-Σιωνιστικές εντολές, και φτάνουν μέχρι του σημείου να ζητούν από την ηγεσία του Λαϊκού Μετώπου να παραδώσει αυτούς τους ηρωικούς συντρόφους στην Παλαιστινιακή Αρχή. Το θέμα αυτό δεν πρόκειται ποτέ να τεθεί σε συζήτηση. Το Λαϊκό Μέτωπο ποτέ δεν ήταν ούτε θα είναι υπέρ των πολιτικών συλλήψεων ανθρώπων του λαού για τις απόψεις τους ή για αντίσταση στην κατοχή. Δεν μοιράζεται τις αυταπάτες της ηγεσίας της Παλαιστινιακής Αρχής ότι η υποχωρητικότητα στις Ισραηλινές εντολές και απαιτήσεις είναι ένας τρόπος για να σπάσει ο αποκλεισμός του λαού μας και του Προέδρου Γιάσερ Αραφάτ. Οι Ισραηλινές απαιτήσεις είναι ατελείωτες. Θέλουν να επιβάλουν συνθήκες παράδοσης στο λαό μας. Επομένως το Πολιτικό Γραφείο του Λαϊκού Μετώπου, ταυτόχρονα με την καταδίκη της σύλληψης του συντρόφου Γενικού Γραμματέα και την απαίτηση άμεσης απελευθέρωσης του καθώς και όλων των κρατουμένων της Παλαιστινιακής Αρχής, απορρίπτει τη δίωξη των ηρωικών συντρόφων που κατηγορούνται για το φόνο του µεεβί. Το Πολιτικό Γραφείο επαναεπιβεβαιώνει ότι απορρίπτει από θέση αρχής κάθε συζήτηση για το θέμα της σύλληψης τους.