Οι Ρώσοι δεν θέλουν αυτόν τον πόλεμο

Η αριστερά σε όλο τον κόσμο πρέπει να ενωθεί γύρω από ένα απλό μήνυμα:

Όχι στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις πράξεις της Ρωσίας. Αυτές μόνο πόνο και θάνατο φέρνουν. Τις μέρες αυτές της τραγωδίας, καλούμε για διεθνή αλληλεγγύη με την Ουκρανία.

Οι κανονικοί Ρώσοι δεν θέλουν αυτόν τον πόλεμο

Η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία χτες το βράδυ. Οι χειρότεροι φόβοι επιβεβαιώθηκαν. Η έκταση της επιδρομής δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή, αλλά είναι ήδη σαφές ότι η ρωσική στρατιωτική μηχανή έχει βάλει στο στόχαστρο όλη τη χώρα, όχι μόνο τα νοτιο-ανατολικά (δηλαδή στα σύνορα των λεγόμενων “Λαϊκών Δημοκρατιών”). Σήμερα το πρωΐ, οι Ουκρανοί σε πολλές πόλεις ξύπνησαν από τις εκρήξεις.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποσαφήνισε το στρατιωτικό στόχο της επιχείρησης: πλήρη παράδοση του ουκρανικού στρατού. Το πολιτικό σχέδιο παραμένει ασαφές -αλλά ίσως το πιο πιθανόν να είναι η εγκαθίδρυση μιας φιλο-ρώσικης κυβέρνησης στο Κίεβο. Η ρωσική ηγεσία υποθέτει ότι η αντίσταση γρήγορα θα καμφθεί και ότι οι κανονικοί Ουκρανοί πολίτες θα δεχτούν υπάκουα το νέο καθεστώς. Οι κοινωνικές συνέπειες για την ίδια τη Ρωσία θα είναι προφανώς σοβαρές -ήδη από το πρωΐ, πριν ακόμα αναγγελθούν οι δυτικές κυρώσεις, τα ρωσικά χρηματιστήρια είχαν καταρρεύσει και το ρούβλι έσπασε όλα τα ρεκόρ σε πτώση.

Ο λόγος του Πούτιν χτες το βράδυ, αυτός με τον οποίο ανήγγειλε την κήρυξη του πολέμου, αντιπροσωπεύει τη γυμνή γλώσσα του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας. Με την έννοια αυτήν, αυτός είναι η μόνη κυβέρνηση που τόσο ανοικτά μιλάει ως μια ιμπεριαλιστική δύναμη, από την αρχή του 21ου αιώνα. Το Κρεμλίνο δεν μπορεί πλέον να κρύβει πίσω από παράπονα -όπως για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ- το μίσος του για την Ουκρανία και τη διάθεσή του να της δώσει ένα εκδικητικό “μάθημα”. Οι πράξεις αυτές ξεπερνούν κάθε ορθολογικά νοητό “συμφέρον” και βρίσκονται κάπου στο βασίλειο της “ιστορικής αποστολής”, όπως την καταλαβαίνει ο Πούτιν.

Μετά τη φυλάκιση του Αλεξέι Ναβάλνυ τον Γενάρη του 2021, οι υπηρεσίες ασφαλείας και η αστυνομία κατάφεραν να συνθλίψουν την οργανωμένη αντιπολίτευση στη Ρωσία. Η οργάνωση του Ναβάλνυ χαρακτηρίστηκε ως “εξτρεμιστική” και αποδιαρθρώθηκε, οι διαδηλώσεις για την υπεράσπισή του κατέληξαν σε κάπου δεκαπέντε χιλιάδες συλλήψεις και σχεδόν όλα τα ανεξάρτητα μίντια είτε έκλεισαν είτε χαρακτηρίστηκαν ως “ξένοι πράκτορες”, περιορίζοντας σοβαρά τις δραστηριότητές τους. Μαζικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου δεν είναι πολύ πιθανές -δεν υπάρχει πολιτική δύναμη που να είναι σε θέση να τις συντονίσει, ενώ η συμμετοχή σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία στους δρόμους, ακόμα και από ένα άτομο μόνο με σύνθημα σε πικέτα, τιμωρείται αμέσως και αυστηρά. Οι ακτιβιστές και οι χώροι διανοουμένων βρίσκονται σε σοκ και αποδιοργανωμένοι από τα γεγονότα.

Το ένα ενθαρρυντικό σημάδι είναι ότι δεν διαφαίνεται καμία σαφής υποστήριξη στον πόλεμο μέσα στη ρωσική κοινωνία. Σύμφωνα με το Levada Center, που είναι ο τελευταίος ανεξάρτητος οργανισμός δημοσκοπήσεων (που έχει χαρακτηριστεί από τη ρωσική κυβέρνηση ως “ξένο πρακτορείο”), το 40% των Ρώσων δεν υποστηρίζει την επίσημη αναγνώριση των “Λαϊκών Δημοκρατιών” του Νοντέτσκ και του Λουχάνσκ, έναντι ενός 45%. Παρόλο που υπάρχουν και κάποια αναπόφευκτα σημάδια “συσπείρωσης γύρω από τη σημαία”, είναι αξιοσημείωτο πως παρά τον πλήρη έλεγχο στα κύρια μεγάλα μίντια και παρά το δραματικό βομβαρδισμό προπαγανδιστικής δημαγωγίας στην TV, το Κρεμλίνο αδυνατεί να προκαλέσει πολεμικό ενθουσιασμό.

Καμία σχέση με την πατριωτική κινητοποίηση που ακολούθησε την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 δεν συμβαίνει σήμερα. Με την έννοια αυτή, η εισβολή στην Ουκρανία διαψεύδει τη λαϊκή θεωρία πως η εξωτερική επίθεση του Κρεμλίνου έχει πάντα για στόχο να προστατέψει την εγχώρια νομιμοποίηση. Αντίθετα, αν μή τι άλλο, ο πόλεμος αυτός θα αποσταθεροποιήσει το καθεστώς και ίσως και να απειλήσει την επιβίωσή του ως κάποιο βαθμό, καθώς το “πρόβλημα του 2014” (η ανάγκη να στηθεί ένα πειστικό σόου για την επανεκλογή του Πούντιν στις επόμενες προεδρικές εκλογές) θα παραμένει στο τραπέζι.

Η αριστερά σε όλο τον κόσμο πρέπει να ενωθεί γύρω από ένα απλό μήνυμα: όχι στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις πράξεις της Ρωσίας. Αυτές μόνο πόνο και θάνατο φέρνουν. Τις μέρες αυτές της τραγωδίας, καλούμε για διεθνή αλληλεγγύη με την Ουκρανία.

Ilya Matveev & Ilya Budraitskis

24/2/2021

Μετάφραση: ΤΠΤ

από το Jacobin

https://tpt4.org/?p=7098