Η σύνταξη του l’Anticapitaliste hebdo (27/5/2021)
«Πρωτοφανές και απαράδεκτο επεισόδιο»
[γαλλικό NPA]
Έτσι χαρακτήρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση την πράξη της Λευκορωσίας να υποχρεώσει το αεροπλάνο της Ryanair να προσγειωθεί στο έδαφός της για να συλλάβει το δημοσιογράφο και αντιπολιτευόμενο Roman Protassevitch. Το λευκορώσικο καθεστώς αναχαίτισε έτσι μια πολιτική πτήση ανάμεσα στην Αθήνα και στο Βίλνιους. Είναι προφανώς σκανδαλώδες και αντιπροσωπεύει άλλο ένα βήμα στην κατασταλτική επιθετικότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο Λουκατσένκο και οι μπράβοι του όλους όσους του αντιτάσσονται.
Υπάρχει ωστόσο μια πλεονάζουσα έκφραση στη διατύπωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης: είναι αυτό το «πρωτοφανές». Γιατί υπάρχει τουλάχιστον ένα προηγούμενο και είναι μάλιστα γαλλικό. Στις 22 Οκτωβρίου του 1956, ο γαλλικός στρατός συνέλαβε με τον ίδιο τρόπο ένα πολιτικό αεροπλάνο της εταιρείας Air Atlas-Air Maroc που πετούσε από τη Ραμπάτ στην Τύνιδα, εκτός του γαλλικού εναέριου χώρου, μέσα στο οποίο βρίσκονταν πέντε σημαντικοί ηγέτες του Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης (FLN) της Αλγερίας, μεταξύ των οποίων και ο Αχμέντ Μπεν Μπελά. Για να πετύχουν την αναχαίτιση, απογειώθηκαν στρατιωτικά αεροπλάνα από μια γαλλική στρατιωτική βάση στην Αλγερία με διαταγή να αναγκάσουν το αεροπλάνο της Air Maroc να προσγειωθεί, ακόμα και με πυρά αν αρνιόταν να υπακούσει. Ο Μπεν Μπελά και οι σύντροφοί του θα μείνουν στη φυλακή ώς το 1962.
Η υπενθύμιση αυτή δεν έχει για στόχο να σχετικοποιήσει τη σύλληψη του Προτάσεβιτς και τους κινδύνους που μπορεί να διατρέχει. Το NPA προφανώς συνυπογράφει τα καλέσματα της λευκορώσικης αριστεράς για την απελευθέρωσή του. Αλλά τα καθεστώτα, που χαρακτηρίζονται ως «αλήτες» και οι υποτιθέμενες τρομοκρατικές οργανώσεις δεν έχουν την αποκλειστικότητα των αεροπειρατειών. Πέρα και από το παράδειγμα της Γαλλίας, είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι η CIA είχε την πληροφορία για μια απόπειρα μιας αντικαστρικής οργάνωσης ενάντια σε αεροπλάνο της κουβανικής πολιτικής αεροπορίας και δεν έκανε τίποτα για να το εμποδίσει: η επίθεση πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1976, μόλις μετά την απογείωση του αεροπλάνου από την Μπαρμπάντ και οδήγησε στο θάνατο 73 ανθρώπων.
Σε σχέση με τη λευκορώσικη ενέργεια, μερικοί μιλούν για κρατική τρομοκρατία. Εμείς συμφωνούμε. Αλλά και πολλά άλλα κράτη έχουν προσφύγει ή συνεχίζουν ακόμα να προσφεύγουν σε τρομοκρατικές πρακτικές. Το 2016, ο Φρανσουά Ολάντ, σε βιβλίο που δημοσίευσαν δύο δημοσιογράφοι της Le Monde, αναφέρθηκε ανοιχτά στην προσφυγή της Γαλλίας σε στοχευμένες δολοφονίες. Το τούρκικο κράτος καταδιώκει τους αντιπολιτευόμενούς του, ιδιαίτερα τους Κούρδους (και σημειώνουμε τη δολοφονία στο Παρίσι, το 2013, τριών στρατιωτικών στα γραφεία του κέντρου πληροφόρησης Κούρδων). Το καθεστώς του Πούτιν έχει μια προτίμηση για τους δηλητηριασμούς. Όσο για τις ισραηλινές υπηρεσίες, ένα πρόσφατο βιβλίο (Lève-toi et tue le premier, Grasset, 2020) περιγράφει τις σχετικές τους επιδόσεις. Στην πραγματικότητα, πίσω από τα μεγάλα λόγια, τα λίγο ή πολύ ανθρωπιστικά, όλα τα αστικά κράτη δεν διστάζουν να προσφύγουν, περισσότερο ή λιγότερο διακριτικά, σε βρώμικες μεθόδους.
Η σύνταξη του l’Anticapitaliste hebdo (27/5/2021)
[γαλλικό NPA]
https://lanticapitaliste.org/actualite/international/un-incident-sans-precedent-et-inacceptable
βλ και:
- Πάβελ Καταρζέουσκι, Επανάσταση στη Λευκορωσία: Μαθήματα, προοπτικές και τακτικές για τη ριζοσπαστική αριστερά, 13/3/2021 https://tpt4.org/?p=5823
- Πάβελ Καταρζέουσκι, Το καθεστώς ενισχύει την καταστολή, αλλά ο αγώνας συνεχίζει! 23/4/2021 https://tpt4.org/?p=5976
ΤΠΤ - "4" 
