του Antoine Larrache
20 Μαΐου 2024
Inprecor numéro 720 – mai 2024
Η παρέμβαση των αγωνιστών της 4ης Διεθνούς στις ευρωεκλογές
Παρόλο που οι ευρωεκλογές δεν αποτελούν κύριο μέλημα των εργατικών τάξεων, φέτος έχουν μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα εξαιτίας της ανόδου της ακροδεξιάς.
Μπορούμε να καταλάβουμε το λίγο ενδιαφέρον που προκαλούν οι ευρωεκλογές, ιδιαίτερα καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει λίγες εξουσίες. Ωστόσο, θα επηρεάσουν τον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των κομμάτων, στο πλαίσιο της τρέχουσας πολιτικής κρίσης. Κατά τις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή, το 68% των ψηφοφόρων σκέφτεται να πάει να ψηφίσει -που είναι εννιά μονάδες περισσότεροι από ό,τι το 2019-, πράγμα που δεν είναι αμελητέο, ακόμη και αν υπάρχουν σημαντικές διαφορές από χώρα σε χώρα. Δυστυχώς, όμως, ο μεγάλος νικητής αυτής της αναμέτρησης θα είναι αναμφίβολα η ακροδεξιά, ενώ η αριστερά είναι εξαρθρωμένη.
Εδώ, καταγράφουμε τη θέση των συντρόφων μας της 4ης Διεθνούς σε μερικές χώρες, εκτός από το Βέλγιο, καθώς αφιερώνουμε [στο παρόν τεύχος του Inprecor] ένα ειδικό άρθρο για την εκλογική εκστρατεία του βελγικού τμήματος, Gauche Anticapitaliste / SAP Antikapitalisten [βλέπε : Alberto Laitano « La Belgique se prépare à une triple élection le 9 juin »].
Στη Γαλλία, η ακροδεξιά φαίνεται να φτάνει το 35% με 40%, ακολουθούμενη από το κόμμα του Μακρόν (Renaissance). Η αριστερά είναι πολύ κατακερματισμένη, καθώς κατεβαίνουν ξεχωριστά το PS (Σοσιαλιστικό Κόμμα), οι Οικολόγοι (Écologistes), το Κομμουνιστικό Κόμμα και η La France insoumise (LFI: Ανυπόταχτη Γαλλία). Επίσης κατακερματισμένη είναι και η άκρα αριστερά, αφού κατεβαίνουν οι Lutte ouvrière, το PT (Κόμμα των Εργαζομένων) και η μειοψηφική διάσταση του NPA, το “NPA-Révolutionnaires”. Η πλειοψηφία του NPA, το NPA-L’Anticapitaliste, πρότεινε στην LFI μια συμμαχία, προκειμένου να περιοριστεί η ακροδεξιά και να την βοηθήσει να μην ξεπεραστεί από την πιο θεσμική αριστερά, αυτή του PS. Αφού απορρίφθηκε αυτή η συμμαχία, το NPA-L’Anticapitaliste καλεί ωστόσο να ψηφιστεί η LFI, εκφράζοντας παράλληλα τις δικές του απόψεις τόσο για τις ευρωεκλογές όσο και για τα διεθνή ζητήματα [βλέπε τον φάκελο του Απριλίου στο περιοδικό L’Anticapitaliste1].
Στο Ισπανικό Κράτος, το τμήμα της 4ης Διεθνούς, Anticapitalistas, πρότεινε στην CUP μια εκλογική συμμαχία. Η CUP -Candidatura d’Unitat Popular- είναι μια καταλανική οργάνωση της ριζοσπαστικής αριστεράς που υποστηρίζει την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Ο στόχος της πρότασης ήταν να δημιουργηθεί ένας πόλος στα αριστερά των οργανώσεων που συμμετείχαν στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, δηλαδή προφανώς του PSOE, αλλά και των Podemos και του Sumar, που αν και ήρθαν τελικά σε ρήξη με την κυβέρνηση κατά τους τελευταίους μήνες, έχουν ωστόσο υιοθετήσει μεγάλο μέρος της πολιτικής της. Καθώς το CUP αποφάσισε να μην κατέβει στις εκλογές, και οι σύντροφοί μας δεν θα λάβουν μέρος σε αυτές.
Στην Πορτογαλία, το Αριστερό Μπλοκ [Bloco de Esquerda] συμμετείχε στις γενικές εκλογές της 10ης Μαρτίου, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Σοσιαλιστικού Κόμματος2, για να υπερασπιστεί μια ανεξάρτητη στάση. Θα είναι επίσης υποψήφιο και στις ευρωεκλογές, σε συνδυασμό και με την Πράσινο-Κόκκινη Συμμαχία στη Δανία, καθώς και με άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η πλειοψηφία των μελών της 4ης Διεθνούς παρεμβαίνουν μέσα από το Bloco.
Στην Ελλάδα, ένα από τα ζητήματα που διακυβεύονται στις εκλογές είναι το ποσοστό της κυβερνητικής δεξιάς, δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη, με δεδομένη τη φτωχοποίηση του πληθυσμού αλλά και τη δεξιόστροφη πορεία της ΝΔ. Δυστυχώς, μια πτώση της ΝΔ να ωφελεί κυρίως την ακροδεξιά Ελληνική Λύση. Πιο αριστερά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι πλέον ανοιχτά φιλελεύθερος και φιλοευρωπαϊκός, και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προσπαθεί να επανέλθει του μετά από χρόνια συνεργασίας του με τη ΝΔ. Ο ρεφορμιστικός χώρος είναι διασπασμένος και περιλαμβάνει: Τη Νέα Αριστερά, που φτιάχτηκε από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην παλιά τους αριστερή γραμμή. Το ΚΚΕ, που αποτελεί είναι η κύρια δύναμη που καταγγέλλει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ (χωρίς λέξη κατά της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας του Πούτιν). Το ΜέΡΑ, που ιδρύθηκε γύρω από τον Βαρουφάκη, και υποστηρίζεται από τη Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ), την πρώην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ριζοσπαστική αριστερά είναι επίσης κατατμημένη: Η “Αναμέτρηση” (στην οποία δραστηριοποιούνται οι σύντροφοί μας της ΤΠΤ-“4”3) προσπάθησε να προωθήσει μια ενιαία λίστα της ριζοσπαστικής αριστεράς, απέναντι στην επείγουσα κοινωνική, αλλά και αντιφασιστική, ανάγκη. Όμως η προσπάθεια αυτή ματαιώθηκε από τον σεχταρισμό του ΚΚΕ και την κατάσταση αναδίπλωσης, και διασπάσεων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και από την ηγεμονίστικη πορεία του Βαρουφάκη.
Στη Σουηδία, το τμήμα της 4ης Διεθνούς, το Socialistisk Politik, καλεί να ψηφιστεί το Vänsterpartiet (Αριστερό Κόμμα) στις ευρωεκλογές. Είναι άλλωστε πολλά τα μέλη του Socialistisk Politik που συμμετέχουν ενεργά στο Αριστερό Κόμμα. Το Αριστερό Κόμμα κατέχει σήμερα μια έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι σύντροφοι τονίζουν την ανάγκη η αριστερά να είναι ενωμένη τόσο μέσα όσο και έξω από τις εκλογές και τα κοινοβούλια, προκειμένου να οικοδομηθεί ένας καλύτερος συσχετισμός δυνάμεων. Με το σύνθημα «Εναλλακτική είναι μια κόκκινη Ευρώπη«, η καμπάνια τους αναδεικνύει θεματικά τις διεθνείς και διεθνιστικές ανάγκες, τη φιλελεύθερη πολιτική, την κλιματική κρίση, την ενέργεια, τις χρηματοπιστωτικές αγορές, την παραγωγή τροφίμων, το μεταναστευτικό.
Antoine Larrache
28 Απριλίου 2024
Μετάφραση ΤΠΤ – “4” από το: Inprecor: Antoine Larrache « L’intervention des militant·es de la IVe Internationale dans les élections européennes »
Σημειώσεις
1Για τις θέσεις του γαλλικού NPA σε όλα αυτά, βλέπε το τεύχος Απρίλη του περιοδικού του NPA Revue L’Anticapitaliste n° 155 (avril 2024).
2Jorge Costa “Bloc de gauche : « une référence politique »”.
3Η ΤΠΤ (=“Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση”) είναι η μία από τις 2 οργανώσεις της 4ης Διεθνούς στην Ελλάδα -η άλλη είναι η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος.
ΤΠΤ - "4" 
