του David Finkel (Solidarity, ΗΠΑ)
[Αναδημοσίευση από το: e la libertà]
Η εθνοκάθαρση κλιμακώνεται στην Παλαιστίνη
ΗΠΑ λένε «Μείνετε ήρεμοι»
Η ιστορία επαναλαμβάνεται: Η πρώτη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1987, όταν εργάτες της Γάζας σκοτώθηκαν σε τροχαίο δυστύχημα σε ισραηλινή συνοριακή πύλη. Η δεύτερη ξέσπασε τον Σεπτέμβριο του 2000, όταν ο Αριέλ Σαρόν, που διεκδικούσε την πρωθυπουργία του Ισραήλ, πραγματοποίησε μια σκόπιμα προκλητική πορεία στο «Όρος του Ναού» της Ιερουσαλήμ, συνοδευόμενος από 1000 βαριά οπλισμένους αστυνομικούς.
Η προέλευση της σημερινής έκρηξης δεν είναι ασαφής. Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, παλεύοντας να κρατηθεί στην εξουσία εν μέσω της δίκης του για διαφθορά και του δυσλειτουργικού πολιτικού αδιεξόδου του Ισραήλ, έστειλε τον στρατό και την αστυνομία να εισβάλουν στο τέμενος Αλ-Άκσα στην καρδιά της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ, την πιο ευαίσθητη στιγμή κατά τη διάρκεια των προσευχών τις τελευταίες ημέρες του Ραμαζανιού.
Αυτή η πρόκληση εκδηλώθηκε την ίδια στιγμή που ένας υπερεθνικιστικός όχλος της «Εβραϊκής Δύναμης» έκανε πορείες και επιτέθηκε βίαια σε Άραβες κατοίκους, και ενώ εκκρεμεί στο υπερβολικά φορτωμένο ισραηλινό δικαστικό σύστημα η μαζική απαλλοτρίωση παλαιστινιακών σπιτιών στη γειτονιά Σέιχ Τζάρραχ για να δημιουργηθεί χώρος για ισραηλινούς εποίκους (με βάση τίτλους ιδιοκτησίας του 19ου αιώνα). Οι Παλαιστίνιοι αντιστάθηκαν στους δρόμους της Ιερουσαλήμ ενάντια στην κλιμάκωση της ισραηλινής καταστολής, που περιλάμβανε σφαίρες από καουτσούκ, τοξικά αέρια πιπεριού, εκτόξευση δύσοσμου νερού με απόβλητα1, με πολλές εκατοντάδες τραυματίες και συλληφθέντες.
Στη Γάζα, όπου η δημοτικότητα του κυβερνώντος κινήματος Χαμάς έχει μειωθεί, οι δυνάμεις του εκτοξεύουν ρουκέτες προς ισραηλινές πόλεις. Η απροσδόκητη εμβέλεια των ρουκετών της Χαμάς ενισχύει προς το παρόν το κύρος της, ενώ προκαλεί μαζικούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς κατά της Γάζας που έχουν ήδη σκοτώσει δεκάδες παιδιά. Όπως πάντα, η κλιμάκωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης εξυπηρετεί τους σκοπούς του ισραηλινού κράτους, καθώς στο στρατιωτικό πεδίο έχει την απόλυτη μονόπλευρη υπεροχή – καθώς και το πρόσχημα της «υπεράσπισης» του άμαχου πληθυσμού του από τις συνέπειες της δικής του βίας.
Σύμφωνα με πολλές αναφορές, ένα αναδυόμενο χαρακτηριστικό του σημερινού αγώνα είναι η αυξανόμενη συμμετοχή των Παλαιστινίων Αράβων πολιτών του Ισραήλ στις μάχες και στην υπεράσπιση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ από την κλιμακούμενη εθνοκάθαρση. Η μακροπρόθεσμη σημασία αυτής της εξέλιξης και το αν η σημερινή φάση είναι η αρχή μιας νέας Ιντιφάντα ή άλλη μια καθοδική πορεία στην αποικιοκρατική ισραηλινή καταστροφή της Παλαιστίνης από το ισραηλινό απαρτχάιντ, χρειάζεται χρόνο για να εξακριβωθεί και δεν μπορεί να προβλεφθεί από έξω.
Αυτό που είναι κάπως πιο ξεκάθαρο είναι η άμεση αντίδραση του σάπιου αίσχους που είναι γνωστό ως «η διεθνής κοινότητα» με επικεφαλής, ως συνήθως, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπό «κανονικές» συνθήκες, αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη/Ισραήλ έχει πάψει να αποτελεί σοβαρή αυτοκρατορική ανησυχία. Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που ο παλαιστινιακός αγώνας για αυτοδιάθεση έγινε αντιληπτός ως επαναστατική απειλή για τα περιφερειακά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Η επίσημη «ομαλοποίηση» των κρατικών σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και των καθεστώτων του Αραβικού Κόλπου, σε μια πολιτικοστρατιωτική συμμαχία κατά του Ιράν, έχει δημοσιοποιήσει αυτό που συνέβαινε ανεπίσημα εδώ και αρκετά χρόνια. Η ανησυχία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ότι η παρούσα έκρηξη μπορεί να υπονομεύσει αυτή τη σημαντική συμφωνία.
Κατά συνέπεια, οι διακηρύξεις της κυβέρνησης Μπάιντεν επικεντρώνονται πάνω απ’ όλα σε ένα σημείο: «Σταματήστε τη βία (και στις δύο πλευρές, φυσικά). Αποκλιμάκωση και αποκατάσταση της ηρεμίας προκειμένου να αναζωογονηθεί η ειρηνευτική διαδικασία».
Με δευτερεύουσας σημασίας, σχεδόν ακατάληπτες φράσεις η Ουάσινγκτον καταγράφει βέβαια τις ανησυχίες της για τις εκδιώξεις από τις παλαιστινιακές γειτονιές. Ας ξεκαθαρίσουμε τι πραγματικά εννοούν όλα αυτά τα σκουπίδια: Ότι η εθνοκάθαρση του Ισραήλ στο Σέιχ Τζάρραχ, στο Σιλουάν, στους λόφους της νότιας Χεβρώνας και σε τόσα άλλα μέρη σε όλη την Παλαιστίνη δεν αποτελεί πραγματικά πρόβλημα, όσο συμβαίνει σε σχετική αφάνεια και «ησυχία». Έχει πραγματικά σημασία για τις αυτοκρατορικές ελίτ πόσες ακόμα σφαίρες θα πέσουν στο προ πολλού νεκρό πτώμα της «λύσης των δύο κρατών»; Στον φανταστικό κόσμο της διπλωματίας και της φλυαρίας, η ψευδαίσθηση ότι παραμένει επίκαιρη μπορεί να διατηρηθεί επ’ αόριστον. Το ισραηλινό κράτος γνωρίζει ότι το θεμέλιο της «ειδικής σχέσης» του με τις Ηνωμένες Πολιτείες παραμένει άθικτο παρά τις προσωρινές αμηχανίες.
Στον πραγματικό κόσμο, όπου οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται απεγνωσμένα για να κρατήσουν τα σπίτια τους και την πατρίδα τους, η παγκόσμια αντίδραση της λαϊκής βάσης είναι αυτή που έχει σημασία. Σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις οργανώνονται γρήγορα από παλαιστινιακές ομάδες ακτιβιστών και οργανώσεις αλληλεγγύης, συμπεριλαμβανομένης της Εβραϊκής Φωνής για την Ειρήνη, υποστηρίζοντας την αντίσταση, καθώς και τον εορτασμό της επετείου της Νάκμπα (παλαιστινιακή καταστροφή) του πολέμου του 1948. Με κάθε τρόπο, προτρέπουμε τους Αμερικανούς πολιτικούς ακτιβιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης να χτίσουν και να συμμετάσχουν σε αυτές τις δραστηριότητες. Σε συνεχή βάση, υπάρχουν διαρκείς πολιτικές και νομικές εκστρατείες που πρέπει να υποστηριχθούν.
Ένα σημαντικό ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι ένα νομοσχέδιο που εισήχθη στο Κογκρέσο από τη βουλευτή Betty McCollum (DFL-MN), το HR 2407, γνωστό ως «No Way to Treat a Child», το οποίο ζητά την περικοπή της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς τις χώρες που φυλακίζουν παιδιά. Το Ισραήλ είναι ιδιαίτερα διαβόητο από αυτή την άποψη, συμπεριλαμβανομένης της κράτησης παιδιών χωρίς δίκη σε συνθήκες που ισοδυναμούν με βασανιστήρια σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Μια λίστα με περισσότερους από δύο δωδεκάδες συνυπογράφοντες, μαζί με στοιχεία και συνδέσμους σε εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, βρίσκεται εδώ. Η πρωτοβουλία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική τη στιγμή που οι υποστηρικτές της στο Κογκρέσο ουσιαστικά αψηφούν την άνευ όρων υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν προς το Ισραήλ.
Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να επεκτείνουμε και να υπερασπιστούμε την παγκόσμια εκστρατεία BDS (μποϊκοτάζ/αποεπένδυση/κυρώσεις) για την υπεράσπιση των παλαιστινιακών δικαιωμάτων. Για να καταλάβουμε το γιατί, πρέπει όλοι να διαβάσουμε την αποκαλυπτική νέα έκθεση του Human Rights Watch της 27ης Απριλίου 2021 «A Threshold Crossed: Israel Authorities and the Crimes of Apartheid and Persecution» (Οι ισραηλινές αρχές και τα εγκλήματα του απαρτχάιντ και των διώξεων)
Δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να διαρκέσει η άμεση κρίση που απασχολεί τα πρωτοσέλιδα παγκοσμίως και την επικαιρότητα, αν μπορεί να οδηγήσει σε έναν νέο διαρκή γύρο αντίστασης και υπέρβασης του πολιτικού αδιεξόδου για την παλαιστινιακή πλευρά, ή ενδεχομένως σε έναν νέο πόλεμο και μαζική εκδίωξη των Παλαιστινίων, που προσεκτικοί παρατηρητές μέσα στο Ισραήλ έχουν προειδοποιήσει ότι μπορεί να συμβεί. Τώρα είναι η στιγμή για να μιλήσουμε και να δράσουμε.
David Finkel για την Εθνική Επιτροπή του Solidarity
1[ΣτΜ:] skunk water: Το «Skunk» πρόκειται για μια εφεύρεση των ισραηλινών δυνάμεων καταστολής, με την αραβική εκδοχή της λέξης να είναι «kharara» που σημαίνει κόπρανα. Όπως αναφέρει το Al Jazeera, πρόκειται για μια υγρή ένωση με έντονη μυρωδιά που έχει περιγραφεί από εκείνους που το έχουν βιώσει ως μυρωδιά των λυμάτων που αναμιγνύονται με πτώματα σε σήψη.
Μετάφραση: e la libertà
David Finkel, «Ethnic Cleansing Escalates in Palestine: U.S. Says “Stay Calm”», International Viewpoint, 13 Μαΐου 2021 & Solidarity
ΤΠΤ - "4" 
