Διεθνής Επιτροπή, Φλεβάρης 2021, κείμενα
Το παρόν ειδικό τεύχος του «4» αποτελείται από τις κύριες πολιτικές αποφάσεις της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς, που συνεδρίασε διαδικτυακά στα τέλη Φλεβάρη, μετά την περσινή της αναβολή λόγω της έκρηξης της πανδημίας.
Σημειώνουμε ότι, μετά το Παγκόσμιο Συνέδριο (το τελευταίο ήταν το 2018), η Διεθνής Επιτροπή αποτελεί το κεντρικό πολιτικό όργανο της 4ης Διεθνούς και συνέρχεται ετησίως. Φέτος, η αναγκαστική διαδικτυακή συνεδρίαση παρουσίαζε ιδιαίτερες απαιτήσεις (με τα ωράρια, με τις διερμηνείες στις 3 γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τη Διεθνή, με τις υπο-επιτροπές, κλπ.). Στη συνεδρίαση συμμετείχαν 64 μέλη της Διεθνούς Επιτροπής και 30 παρατηρητές και προσκεκλημένοι από 49 διαφορετικές οργανώσεις, που συνολικά προέρχονταν από 39 χώρες1. Παρά τις δυσκολίες αυτές, η συνεδρίαση κατορθώθηκε να διεξαχθεί με σχετικά επιτυχημένο τρόπο, το οποίο φάνηκε και στην υιοθέτηση με συντριπτικές πλειοψηφίες των βασικών πολιτικών κειμένων2.
Η ανάλυση της παγκόσμιας κατάστασης περιεπλάκη από την πανδημία, που πρόσθεσε ένα ακόμα στρώμα στην πολυδιάστατη κρίση, τόσο την οικονομική όσο και την οικολογική -και ειδικότερα κλιματική. Μπορεί η κρίση γενικά να είναι η χαρά του καπιταλισμού, που έχει τη δυνατότητα, έτσι, να επαναστατικοποιεί τις συνθήκες αναπαραγωγής του ως σύστημα, όμως ο κλονισμός των ισορροπιών του ταυτόχρονα γεννάει τα συλλογικά υποκείμενα της ανατροπής τους. Καταγράφοντας μάλιστα τους σημαντικότερους αγώνες της τελευταίας περιόδου, διαβλέπουμε την ανάδυση μιας ρεαλιστικής και επείγουσας εναλλακτικής. Οι αντιφάσεις και τα μπρος πίσω, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, απαιτούν επίσης τη σύνθεση των καθηκόντων της αντι-συστημικής αριστεράς.
Σε ιδιαίτερο κείμενο κρυσταλλώθηκε η ανάλυση για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική, εξαιτίας των ιδιομορφιών, αλλά και για να συμπυκνωθεί η εμπειρία των δέκα χρόνων μετά την έναρξη της «αραβικής Άνοιξης». Στο κείμενο αυτό υπογραμμίζεται η ανάγκη να κατανοηθούν οι εξελίξεις αυτές ως μια μακρόχρονη διαδικασία: οι εξεγέρσεις κατά της φτώχειας και της ανεργίας, ο απολυταρχισμός και η διαφθορά, προσκρούουν σε πολλά αντεπαναστατικά καθεστώτα, αλλά επανέρχονται όπως το είδαμε και με ένα δεύτερο κύμα το 2019-2020. Ένα ειδικότερο κείμενο για τη Λατινική Αμερική αναμένεται να ολοκληρωθεί σε μια τοπική λατινοαμερικάνικη συνεδρίαση. Η εκτίμηση, πάντως, υπογραμμίζει την ανικανότητα των περισσότερων κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τις συνδυασμένες κρίσεις, υγειονομική, οικονομική, οικολογική, κοινωνική, πολιτική. Ωστόσο, και παρόλο που εκτιμάται ότι ο γενικότερος συσχετισμός δυνάμεων δεν έχει αλλάξει, επισημαίνεται ακριβώς η ανάδυση ισχυρών αγώνων όπως στη Χιλή.
Υπήρξε ένα ιδιαίτερο ψήφισμα, για τη φετινή ανάγκη κινητοποίησης στη Γλασκόβη, ενόψει της νέας συνδιάσκεψης για το κλίμα, COP26. Το κείμενο δεν επανέρχεται στην προγραμματική διάσταση των οικολογικών και κλιματικών ζητημάτων, αλλά συγκεκριμενοποιεί την κατανόηση πως οι αγώνες των πληθυσμών είναι η μόνη δυνατότητα να σταματήσουμε την καπιταλιστική καταστροφή του πλανήτη.
Ωστόσο, σχετικά με το ίδιο ζήτημα, επίσης υιοθετήθηκε ένα, πιο προγραμματικό, κείμενο σε σχέση ειδικότερα με την επείγουσα και επιτακτική ανάγκη να αλλάξει ριζικά το σύστημα των μεταφορών και των συγκοινωνιών, που αποτελεί μία από τις όψεις της καπιταλιστικής μηχανής, με ιδιαίτερη επίπτωση στο οικοσύστημα του πλανήτη.
Η συζήτηση για τη νέα άνοδο του γυναικείου κινήματος ήταν η πρώτη και πιο βαθιά ίσως συζήτηση. Τόσο επειδή το κείμενο προήλθε από μια μακρόχρονη επεξεργασία από την επιτροπή γυναικών της 4ης Διεθνούς, με βάση την άνοδο του κινήματος των γυναικών ώς την έκρηξη της πανδημίας. Αλλά και επειδή με την πανδημία επιβεβαιώθηκαν ακριβώς οι προϋποθέσεις του νέου κύματος φεμινισμού που θέτει την αναπαραγωγική εργασία στο κέντρο των διακυβευμάτων για την ανθρωπότητα και συχνά και την πρωτοπορία των γυναικείων κινημάτων στο εσωτερικό της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων μαζών.
Από τα συγκυριακά ψηφίσματα, όπως για τη στήριξη του απεργού πείνας στην Ελλάδα, Δημήτρη Κουφοντίνα, δημοσιεύουμε εδώ το ψήφισμα για την υποστήριξη του κινήματος στη Βιρμανία κατά του πραξικοπήματος.
1Αλγερία, Αργεντινή, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ιρλανδία, Ισημερινός, Ισπανικό κράτος, Ιταλία, Καναδάς – Κεμπέκ, Κολομβία, Μαρόκο, Μεγάλη Βρετανία, Μεξικό, Μπανγκλαντές, Νορβηγία, Νότιος Αφρική, Ολλανδία, Πακιστάν, Παναμάς, Περού, Πορτογαλία, Πουέρτο Ρίκο, Ρωσία, Σουηδία, Σρι Λάνκα, Τουρκία, Φιλιππίνες, Χονγκ Κονγκ.
2Επίσης αντιμετωπίστηκαν και οργανωτικά ζητήματα, όπως διασπάσεις σε τμήματά μας, στις ΗΠΑ (Socialist Action και Socialist Resurgence) και στην Ελλάδα (ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και ΤΠΤ), η ρήξη με το NSSP στο Σρι Λάνκα, και αναβάθμιση σχέσεων με οργανώσεις όπως στη Βραζιλία (MES, Subverta). Ειδικά για εμάς στην Ελλάδα, αναγνωρίστηκε η κατάσταση του ελληνικού τμήματος της 4ης Διεθνούς, ως αποτελούμενου πλέον από δύο διαφορετικές οντότητες.
Η Συντακτική Επιτροπή του «4»
[Για «4» τεύχος 7, περιεχόμενα, κλικ εδώ]
ΤΠΤ - "4" 
[…] <Editorial («4», ειδικό τεύχος 7: Διεθνής Επιτροπή) Αλληλεγγύη με τον κολομβιανό λαό!> f w h fFacebook wTwitter gGoogle+ pPinterest 4η Διεθνής,English,Διεθνή,Διεθνής Επιτροπή,Ελλάδα,Περιοδικό 4 […]