Εισαγωγή στο «Για τον οικοσοσιαλισμό»

του Michael Löwy

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση

του κειμένου της 4ης Διεθνούς «Η καπιταλιστική καταστροφή του περιβάλλοντος και η οικοσοσιαλιστική εναλλακτική«

[Le même en français – Το ίδιο στα γαλλικά]

Πάνε ήδη μερικές δεκαετίες που η 4η Διεθνής υιοθέτησε τον οικοσοσιαλισμό, πεπεισμένη για την αναγκαιότητα να επικαιροποιηθεί η μαρξιστική επαναστατική μας κληρονομιά, για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις, μεταξύ των οποίων η οικολογική κρίση, που κατέχει όλο και πιο σημαντική θέση.

Το νέο αυτό ντοκουμέντο, που συντάχτηκε από την Επιτροπή Οικολογίας της 4ης Διεθνούς, εγγράφεται έτσι σε μια διαδικασία σκέψης και δράσης που ξεκίνησε ήδη από τον προηγούμενο αιώνα. Και ο στόχος του είναι όχι μόνο να εξοπλίσει πολιτικά και διανοητικά τα δικά μας μέλη, αλλά και να συμβάλει στη συζήτηση με την παγκόσμια οικολογική αριστερά. Δεν διατεινόμαστε ότι κατέχουμε το μονοπώλιο της αλήθειας, αλλά η ανάλυσή μας, που θεμελιώνεται στην εμπειρία των κοινωνικο-οικολογικών αγώνων, προσφέρει μια μαρξιστική, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική προοπτική που θα μπορούσε αναμφίβολα να είναι χρήσιμη σε όλους όσους, όλο και περισσότερους σε όλες τις ηπείρους, καλούν “Να αλλάξουμε σύστημα, όχι κλίμα!”.

Οι εκθέσεις των ειδικών της IPCC που δημοσιεύτηκαν μετά τη συγγραφή του ντοκουμέντου αυτού επιβεβαιώνουν τις προγνώσεις μας: η συνέχιση του καπιταλιστικού business as usual μας οδηγεί σε καταστροφή πρωτόγνωρη για την ιστορία της ανθρωπότητας.

Και την ίδια ώρα, τί κάνουν οι κυβερνώντες μας; Μερικοί, κλιματο-αρνητιστές, φτάνουν να κοκορεύονται πως περιφρονούν την οικολογία και διεξάγουν βάναυσες και καταστροφικές πολιτικές υπηρετώντας την ορυκτή ολιγαρχία -τους βασιλιάδες του άνθρακα και του πετρελαίου- όπως ο Ντόναλντ Τράμπ ή την αρπακτική αγροτοβιομηχανία (σόγια, κτηνοτροφία) όπως ο Ζαΐρ Μπολσονάρο. Άλλοι, όπως οι κυβερνώντες της Ευρώπης, του Καναδά, κλπ., κάνουν μεγαλεπίβολες δηλώσεις για την ανάγκη να αποφευχθεί η κλιματική αλλαγή, αλλά δεν παίρνουν κανένα πραγματικό μέτρο για να περιορίσουν τις εκπομπές, έχοντας για μόνη προτεραιότητα την αύξηση του ΑΕΠ και των ελεύθερων συναλλαγών διεθνώς. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι το κεφάλαιο, και ιδιαίτερα οι χρηματοπιστωτικές αγορές, που υπαγορεύουν τους κανόνες.

Η ελπίδα για το μέλλον βρίσκεται στην πλευρά των κοινωνικο-οικολογικών αγώνων, για τους οποίους ακριβώς γίνεται πολύς λόγος στο ντοκουμέντο. Από τότε που συγγράφτηκε, είδαμε πολλές νέες σημαντικές κινητοποιήσεις:

Στη Γαλλία, σύγκλιση ανάμεσα στα κίτρινα και στα πράσινα γιλέκα, ανάμεσα σε κοινωνική διαμαρτυρία και σε οικολογική διαμαρτυρία.
Στις ΗΠΑ, η συζήτηση για ένα Πράσινο Νιου Ντιλ, πρόταση που προήλθε από τις γραμμές του DSA (Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές της Αμερικής) κερδίζει τη συμπάθεια πλατιών στρωμάτων του πληθυσμού.
Στη Βραζιλία, είναι η κινητοποίηση των ιθαγενικών κοινοτήτων του Αμαζονίου, για να σωθούν τα δάση τους από τα οικοκτόνα σχέδια του Μπολσονάρο.
Και, κυρίως, σχεδόν παντού στον κόσμο, η εντυπωσιακή κινητοποίηση της νεολαίας, με το κάλεσμα της Greta Thunberg, κατά των υπεύθυνων για την κλιματική αλλαγή.

Είμαστε πεπεισμένοι, περισσότερο από ποτέ, ότι μια αληθινή λύση για την οικολογική κρίση, που να είναι σε θέση να σώσει την ανθρωπότητα από τις δραματικές επιπτώσεις μιας ανεπίστρεπτης κλιματικής αλλαγής, δεν είναι εφικτή μέσα στα όρια του καπιταλισμού -ενός συστήματος που δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς απεριόριστη “επέκταση” και συσσώρευση (του κεφαλαίου και του κέρδους).

Αλλά επίσης ξέρουμε ότι η ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική εναλλακτική που προτείνουμε, ο οκοσοσιαλισμός, δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί παρά μόνο μέσα από συγκεκριμένους αγώνες, εδώ και τώρα, ενάντια στην αντι-οικολογική Σιδερένια Φτέρνα του κεφαλαίου.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο και εμείς, οικοσοσιαλιστές, συμμετέχουμε σε όλους τους αγώνες, ακόμα και τοπικούς και “μικρούς”, που προσπαθούν να αντιταχθούν στην καταστροφική αδηφαγία του συστήματος.

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, ένας άλλος πολιτισμός που να βασίζεται στις αξίες της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σεβασμού της Μητέρας-Γης μας.

Michael Löwy

Αύγουστος 2019

[Le même en français – Το ίδιο στα γαλλικά]

https://tpt4.org/?p=3832