Τοποθέτηση του PSol (Βραζιλία)
[αναδημοσίευση από το elaliberta.gr]
Το Partido Socialismo e Liberdade σχηματίστηκε από ρεύματα του Βραζιλιάνο ΡΤ που απέρριψαν τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Λούλα και αποχώρησαν από το κόμμα. Τα μέλη της Τέταρτης Διεθνούς στη Βραζιλία είναι μέλη του PSol.
Για την Βενεζουέλα
1-Η αυτοανακήρυξη του δεξιού Χουάν Γουαϊδό ως προέδρου της Βενεζουέλας, σε πραξικόπημα υπό την ηγεσία του Τραμπ, για να ανοίξει το δρόμο για άμεση παρέμβαση στη γειτονική χώρα, έκανε την Λατινική Αμερική κέντρο έντασης στην παγκόσμια κατάσταση. Με την άμεση εφαρμογή αυτής της πολιτικής, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ενεργεί για άλλη μια φορά στην υποτιθέμενη «αυλή» του. Η αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ έγινε δυνατή από την επιτυχία του Μπολσονάρο στη Βραζιλία και του Ντουκούε στην Κολομβία. Χωρίς αυτά τα θεμελιώδη σημεία στήριξης, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική.
2-Μετά από αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων στη Βενεζουέλα, πέρυσι η κυβέρνηση Τραμπ ενίσχυσε ένα εγκληματικό οικονομικό μποϊκοτάζ, το οποίο τιμωρεί τον λαό της Βενεζουέλας που ζει μέσα σε μια οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση εδώ και αρκετά χρόνια. Η ανάπτυξη του μεταναστευτικού ρεύματος, οι βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους («γουαρίμπας») όπως αυτές που έλαβαν χώρα το 2016-2017 και η εκλογή ακροδεξιών κυβερνήσεων στη Νότια Αμερική, έδωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες την δυνατότητα για μια νέα επίθεση κατά της χώρας.
3-Η ορκωμοσία του Νικολάς Μαδούρο στις 10 Ιανουαρίου 2019, λίγες μέρες μετά την άνοδο του Μπολσονάρο στην εξουσία στη Βραζιλία, ενίσχυσε το αμερικανικό σχέδιο για στήριξη των δεξιών ομάδων της Βενεζουέλας, όπως η Mesa de Unidad Democrática (MUD), χωρίς να αναγνωρίζουν τον εκλεγέντα Πρόεδρο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Βενεζουέλας Χουάν Γουαϊδό (Λαϊκή Θέληση), ανακήρυξε τον εαυτό του Πρόεδρο της Βενεζουέλας στις 23 Ιανουαρίου. Αναγνωρίστηκε αμέσως από τις κυβερνήσεις των Ντόναλτ Τραμπ (ΗΠΑ), Ιβάν Ντουκούε (Κολομβία) και Ζαΐρ Μπολσονάρο (Βραζιλία), καθώς και από τις κυβερνήσεις της Παραγουάης, του Περού, του Καναδά, του Εκουαδόρ, της Χιλής, της Αργεντινής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4-Η απειλή της στρατιωτικής παρέμβασης καθιστά σαφές ότι αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν είναι ούτε μια επιχείρηση στην «υπεράσπιση της δημοκρατίας» ούτε μια «ανθρωπιστική» στρατιωτική δράση με την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ όπως η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και η «Ομάδα της Λίμα» θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Η «υπεράσπιση της δημοκρατίας» είναι αντίθετη με την επιβολή ενός μη εκλεγμένου προέδρου και η έκκληση για «στρατιωτική στάση», καθώς και οι οικονομικές κυρώσεις που επιβάλλονται στη Βενεζουέλα αντιφάσκουν με την «ανθρωπιστική βοήθεια». Ως μαριονέτα της αμερικανικής κυβέρνησης, τα Κολομβιανά και Βραζιλιάνικα στρατεύματα κατευθύνονται προς τα σύνορα της Βενεζουέλας αυτό το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, για να φέρουν υποτιθέμενη «ανθρωπιστική βοήθεια», αλλά με σαφή στόχο να προκαλέσουν μια σύγκρουση, αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι η προσπάθεια για μια εξωτερική στρατιωτική παρέμβαση σε συνδυασμό με ένα πραξικόπημα από μέσα, με στόχο την ανάκτηση του ελέγχου της χώρας.
5-Ο πραγματικός στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών, σε συμφωνία με τη δεξιά αντιπολίτευση, είναι να σφετεριστούν τον πλούτο της Βενεζουέλας και να αποκαταστήσουν τον νεοφιλελευθερισμό στη χώρα, επιβάλλοντας μια σκληρή ήττα, αιματηρή εάν είναι απαραίτητο, στον αγώνα του λαού της Βενεζουέλας που επιμένει να αποφασίσει το πεπρωμένο του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον πλανήτη, ξεπερνώντας ακόμη και τη Σαουδική Αραβία. Ενώ η Σαουδική Αραβία έχει 267.000 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου (15.7% του παγκόσμιου συνόλου), η Βενεζουέλα έχει 298.300 εκατομμύρια βαρέλια (συμμετοχή 17.5%). Αναμφισβήτητα, μια νικηφόρα παρέμβαση στη Βενεζουέλα θα ανοίξει το δρόμο για νέες επιτυχίες σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, εξαρτώντας άμεσα και οριστικά την ήπειρό μας από τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ταυτόχρονα, θα σημάνει την ενίσχυση των αντιδραστικών και αυταρχικών κυβερνήσεων που δεσμεύονται να επιτεθούν στα κοινωνικά κινήματα και στους πιο εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους τομείς της κοινωνίας.
6-Αντιμέτωπο με αυτό, το PSOL αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ξένη παρέμβαση στις υποθέσεις της Βενεζουέλας. Είμαστε απολύτως αντίθετοι με την παρέμβαση της κυβέρνησης Μπολσονάρο στις υποθέσεις της Βενεζουέλας και σε οποιαδήποτε πολιτική ή στρατιωτική επίθεση κατά της κυριαρχίας της Βενεζουέλας. Ταυτόχρονα, απορρίπτουμε τις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους στη αδελφή μας χώρα, καθώς και κάθε πιθανή ξένη στρατιωτική παρέμβαση ή ακόμη και στρατιωτικό πραξικόπημα.
7-Αντιμετωπίζοντας την πολύ σοβαρή κατάσταση στη Βενεζουέλα, είναι επείγον οι λαοί της Λατινικής Αμερικής να ενωθούν σε αλληλεγγύη με τον λαό της Βενεζουέλας και να ζητήσουν από τις κυβερνήσεις της περιοχής να απορρίψουν κάθε συμφωνία με τον Ντόναλντ Τραμπ, είτε πρόκειται για την απόρριψη της φάρσας της «ανθρωπιστικής βοήθειας», τη ρητορική της «υπεράσπισης της δημοκρατίας» ή οποιαδήποτε παραχώρηση στρατιωτικών περιοχών, βάσεων ή επιχειρήσεων που συνεπάγονται πολεμικά μέτρα κατά της Βενεζουέλας. Απορρίπτουμε οποιαδήποτε λύση ή ξεπέρασμα της κρίσης που συνιστά απειλή για την ειρήνη ή που είναι εκτός του δημοκρατικού και συνταγματικού πλαισίου της Βενεζουέλας.
8-Τέλος, καλούμε όλες τις δημοκρατικές και αριστερές οργανώσεις και τα κοινωνικά κινήματα στην περιοχή να συγκροτήσουν επιτροπές για την υπεράσπιση της κυριαρχίας της Βενεζουέλας και σε αλληλεγγύη με τον λαό του Σιμόν Μπολιβάρ, του «Απελευθερωτή».
[Από τον ιστότοπο του PSOL, στα πορτογαλέζικα και στα ισπανικά]
[ στα αγγλικά: από το INTERNATIONAL VIEWPOINT]
Αναδημοσίευση από το elaliberta.gr (ελληνικά)
ΤΠΤ - "4" 
