Solidarity: Το Καραβάνι – «Κρίση», Μύθος και Γεγονότα

Συντονιστική Επιτροπή του Solidarity [ΗΠΑ]

Υπάρχουν πολλά που πρέπει να πούμε για το καραβάνι των προσφύγων της Κεντρικής Αμερικής, οι οποίοι/ες εκατοντάδες μίλια από τα σύνορα των ΗΠΑ, αγωνίζονται διασχίζοντας το νότιο Μεξικό με την ελπίδα να επιτύχουν άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εδώ θα θίξουμε μόνο μερικά από τα πιο βασικά στοιχεία.

Είναι μύθος, βεβαίως, ότι οι πρόσφυγες είναι μια «δύναμη εισβολής» που έρχεται να διεισδύσει «παράνομα» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα, θέλουν να φτάσουν σε κανονικές πύλες εισόδου και να υποβάλουν τις αιτήσεις τους για άσυλο – ένα δικαίωμα που έχουν σύμφωνα με το αμερικανικό και το διεθνές δίκαιο.

Οι αιτούντες άσυλο που πραγματοποιούν παράνομες διαβάσεις και παραδίδονται αμέσως στις συνοριακές περιπολίες το κάνουν μόνο επειδή η κυβέρνηση Τραμπ έκλεισε κυνικά τα νόμιμα σημεία εισόδου – αφήνοντας τους πρόσφυγες αποκλεισμένους για μέρες ή αναγκάζοντάς τους να γυρίσουν στα χέρια των αρπακτικών συμμοριών. (Για αυτές τις θηριωδίες, δείτε μια συνέντευξη με τον δικηγόρο Jennifer Harbury για το Democracy Now1.)

Είναι επίσης ένας μύθος ότι το καραβάνι, ή η μετανάστευση, «νόμιμη» ή όχι, αποτελεί οποιουδήποτε είδους πραγματική «κρίση» για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι μόνο ένα μέρος από το κύμα ρατσιστικών ψεμάτων που εξαπολύονται από το στόμα του Ντόναλντ Τραμπ και τα ακροδεξιά ΜΜΕ – ενώ οι Δημοκρατικοί πολιτικοί αποφεύγουν συνήθως αυτό το θέμα.

Υπάρχει, ωστόσο, μια πολύ πραγματική κρίση στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Η Ονδούρα, από την οποία προέρχεται ο μεγαλύτερος αριθμός των σημερινών προσφύγων του καραβανιού, αποτελεί μια πολύ σκληρή εικόνα. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν μαζί για προστασία από την απειλή των ληστών και των διακινητών σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Πριν από αυτό, οι γονείς έστελναν τα παιδιά τους, ασυνόδευτα, στο θανατηφόρα επικίνδυνο ταξίδι προς τα βόρεια για να ξεφύγουν από τα νύχια των συμμοριών, που απαιτούσαν να πάρουν μαζί τους τα παιδιά ή να τα σκοτώσουν.

Η κρίση στην Ονδούρα δεν συνέβη «τυχαία». Μπορούμε να πούμε ότι μας την έφεραν οι δύο πιό πρόσφατοι προεδρικοί υποψήφιοι της Αμερικής, η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τράμπ.

Το 2009 πραγματοποιήθηκε ένα πραξικόπημα που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Ονδούρας, τον Μανουέλ Ζελάγια, κυρίως επειδή οι μεταρρυθμιστικές του πολιτικές απειλούσαν τους γαιοκτήμονες ολιγάρχες αυτής της χώρας. Το πραξικόπημα, το οποίο επικρότησε και ενθάρρυνε τότε η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, ξαναγύρισε την Ονδούρα στην κυριαρχία των ταγμάτων θανάτων και των βαρώνων των ναρκοτικών. Ένα αποτέλεσμα ήταν η δολοφονία της κορυφαίας ακτιβίστριας για τα ανθρώπινα δικιαώματα των αυτοχθόνων και για το περιβάλλον, της Μπέρτα Κασέρες2 και πολλών άλλων.

Το 2017, ο λαός της Ονδούρας ψήφισε να φύγει από την εξουσία ο πρόεδρος του πραξικοπήματος, ο Χουάν Ορλάντο Ερνάντεζ. Την νύχτα των εκλογών, η καταμέτρηση των ψήφων «ανεστάλλει» και όταν επαναλήφθηκε, το αποτέλεσμα «άλλαξε» για να τον βγάλουν πρώτο – μια κραυγαλέα, ανοιχτή νοθεία που εγκρίθηκε και δέχτηκε τα συγχαρητήρια από τον Λευκό Οίκο του Τραμπ. Δεν είναι περίεργο που ο λαϊκός ενθουσιασμός του λαού της Ονδούρας έδωσε τη θέση του στην απελπισία και την οργανωμένη φυγή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν αυτήν την κρίση. Αφήστε τους πρόσφυγες να έρθουν!

2 Νοεμβρίου 2018

Μετάφραση: e la libertà

Πηγή: Solidarity Steering Committee, «The Caravan “Crisis” – Myth and Facts», Solidarity, 2 Νοεμβρίου 2018 και International Viewpoint, 5 Νοεμβρίου 2018.

Σημειώσεις

1 Jennifer Harbury, «From CIA-Backed Wars to Cartel Violence: Inside the Roots of the Refugee Crisis in Central America», Democracy Now, 9 Ιουλίου 2018.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s