Αντίσταση στην Ολυμπιάδα του αίματος και της καταστολής

Σπάρτακος 75, Ιούλης 2004

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004

Αντίσταση στην Ολυμπιάδα του αίματος και της καταστολής

Λίγους μήνες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων (ΟΑ) στη χώρα μας, σύσωμη η κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα.

Αφιερώνοντας ολόκληρες εκπομπές, δελτία ειδήσεων και πρωτοσέλιδα σε περιοδικά και εφημερίδες προπαγανδίζουν τους ΟΑ και τις αλλαγές που θα φέρουν σε κάθε επίπεδο της καθήμερινής μας ζωής. Κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό κ.τ.λ.

Ταυτόχρονα όμως τον τελευταίο καιρό παρατηρείται σε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μια μεταστροφή στις απόψεις τους σχετικά με τους ΟΑ και τις επιπτώσεις τους. Άνθρωποι οι οποίοι σε ένα προηγούμενο χρονικό διάστημα μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για το εγχείρημα αυτό φτάνουν να το κριτικάρουν προσεγγίζοντας τις απόψεις εκείνων οι οποίοι εξαρχής δήλωναν αντίθετοι με την ανάληψη των ΟΑ από την Ελλάδα.

του Χάρη Χαϊντούτη

Τι είναι όμως αυτό που τους έκανε να αλλάξουν άποψη…;

Ας δούμε για αρχή τι γίνεται με τα οικονομικά της Ολυμπιάδας.

	σε δις δρχ.
Ολυμπιακό έργο	Αρχικός προϋπολογισμός	Κόστος (έως Αύγ.2003)
Εγκαταστάσεις Ελληνικού	11,5	62
Ολυμπιακό κέντρο ιστιοπλοίας	15,4	36
Έργα στο φαληρικό όρμο	42,1	71
Ολυμπιακό κέντρο αντισφαίρισης	6	12
Κλειστο γυμναστήριο Γαλατσίου	7	17,2
Σπίτι άρσης βαρών	8	15
Διεθνές κέντρο αναμετάδοσης	10,7	30
Κέντρο τύπου	11,3	17,5
Ολυμπιακό ιππικό κέντρο	6	74
Ολυμπιακό κέντρο σκοποβολής	4	17,3
Σπίτι της πάλης	9,6	28,6
Παγκρήτιο στάδιο	13	17,7

Ο αρχικός υπολογισμός του κόστους της Ολυμπιάδας ήταν γύρω στα 900 δις.δρχ ενώ μέχρι πριν από μερικούς μήνες το κόστος είχε ανέλθει στα 3,5 τρις δρχ!

Είναι προφανείς οι υπερβάσεις των έργων, όπως επίσης είναι προφανές πως η γενική αοριστία των μεγεθών βοηθά στη γρήγορη αλλαγή τους προς τα πάνω. Οι υπερβάσεις στα έργα φτάνουν ως και το 1200%. Εργολάβοι και τεχνικές εταιρείες που έχουν αναλάβει τα έργα εφευρίσκουν στην πορεία καινούριες ανάγκες για το κάθε έργο, τις υπερκοστολογούν και προφανώς τα κέρδη που αποκομίζουν είναι τεράστια! Τεράστια κέρδη εταιρειών συνδέονται με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Κέρδη που τα ύψη τους φτάνουν ώστε οι εταιρείες – χορηγοί να γιγαντώνονται σε τριπλάσιο βαθμό, όχι ως προς τα κέρδη μόνο αλλά ως προς το μέγεθός τους κυρίως και την επέκταση τους στην αγορά σ όλο τον κόσμο. Τη σύνδεσή τους με ντόπια κεφάλαια άλλων χωρών και την είσοδό τους σ αυτές τις αγορές. Το που, σε ποια χώρα – πόλη θα δοθούν οι Ολυμπιακοί αγώνες είχε άμεση σχέση με τις επιδιώξεις των εταιρειών να συνδεθούν με συγκεκριμένες αγορές. Και αυτό απέκτησε φυσικά και πολιτικές διαστάσεις (πολιτικοί στόχοι που είχαν να κάνουν με οικονομικά συμφέροντα π.χ. Ολυμπιακοί Μόσχας και είσοδος στην αγορά των σοσιαλιστικών χωρών).
Όμως τα Όλυμπιακά έργα αυτά καθ’εαυτά δεν είναι η μόνη πηγή εξόδων! Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (που συνήθως είναι στρογγυλοποιημένα προς τα κάτω) ρεκόρ έχει γίνει και στα έξοδα καταστολής. Το κόστος αυτών των εξοπλισμών ανέρχεται στο 1 δις δρχ!

Ποιος λοιπόν θα τα πληρώσει όλα αυτά; Οι εργαζόμενοι φυσικά που για αρκετά χρόνια θα υποστούν πολιτική λιτότητας και άγρια φορολογικά μέτρα με σκοπό την κάλυψη των, δημιουργηθέντων από τους ΟΑ, ελλειμμάτων. Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή τη σπατάλη φαίνεται ξεκάθαρα πως οι ΟΑ θα οδηγήσουν στην αύξηση του δημόσιου χρέους για την κατασκευή έργων που δεν έχουν προτεραιότητα και στη συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών για βασικές κοινωνικές ανάγκες (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.).

Η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης (και της πρώην κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ) δεν αποτυπώνεται λοιπόν μόνο στα αντιδραστικά νομοσχέδια και στις ρυθμίσεις που έχουν ως στόχο να πλήξουν τα εργατικά συμφέροντα αλλά και στην πλήρη αδιαφορία των κεφαλαιοκρατών ακόμα και για τις ζωές των εργατών!

Όμως επειδή τα κονδύλια δεν είναι ποτέ αρκετά για να τελειώσουν τα έργα στην ώρα τους…και επειδή η Ελλάδα πρέπει να προλάβει…

Οι όροι εργασίας στα εργοτάξια-κάτεργα των ΟΑ είναι τόσο δυσμενείς που θέτουν σε καθημερινό κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα και σε πολλές περιπτώσεις την ίδια τη ζωή των εργατών. Ο τραγικός απολογισμός μέχρι στιγμής μετράει 18 νεκρούς εργάτες και εκατοντάδες τραυματίες στο βωμό της «Μεγάλης Ιδέας». Οι εργάτες είναι αναγκασμένοι από τις επιταγές της εργοδοσίας, που προσβλέπει σε εύκολο και γρήγορο κέρδος, να δουλεύουν 10 και πλέον ώρες χωρίς σταθερό ωράριο. Και προφανώς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας δεν υπάρχουν καθώς το κόστος τους θεωρείται υπέρογκο και κατά πως φαίνεται η εργοδοσία είναι διατεθειμένη να αυξήσει τα κέρδη της ακόμα και με κόστος ανθρώπινες ζωές.

Όλα αυτά φαίνονται ακόμα πιο τραγικά αν θυμηθεί κανείς πως μιλάμε για τα Ολυμπιακά Έργα δηλαδή για έργα στα οποία ο κρατικός έλεγχος υποτίθεται πως είναι αυστηρότερος από οπουδήποτε αλλού.

Δεν πρέπει όμως και να ξεχνάμε πως ένα μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων που δουλεύουν στα ολυμπιακά έργα είναι αλλοδαποί, μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό που βρίσκουν όμως αντ’αυτού είναι μια δουλειά υπό άθλιες συνθήκες, ανασφάλιστη, σχεδόν απλήρωτη. Αυτό που θα συναντήσουν όταν θα πάψουν να χρησιμεύουν ως φθηνό και ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό για τις κατασκευές των «μεγάλων έργων» όμως είναι οι «επιχειρήσεις σκούπα» της αστυνομίας! χωρίς πρόσχημα, απλά για τον καλλωπισμό της πρωτεύουσας…

Βέβαια οι οικοδόμοι και εν γένει οι εργάτες δεν είναι οι μόνοι οι οποίοι βιώνουν, και θα βιώνουν, τις επιπτώσεις της Ολυμπιάδας στον εργασιακό τους χώρο. Οι εμπορουπάλληλοι με καταστήματα γύρω από συγκεκριμένους χώρους θα είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν σε 16ωρη και 24ωρη βάρδια για να μη μείνουν παραπονεμένοι οι «τουρίστες» , χωρίς σουβενίρ και αναμνήστικα «ολυμπιακά προιόντα», και οι μεγαλοκαταστηματάρχες χωρίς 24ωρη πελατεία!Εκτός από τις αλλαγές στο ωράριο ήδη ανακοινώθηκε ότι κανένας εργαζόμενος στα νοσοκομεία, τις τράπεζες και άλλες υπηρεσίες δεν θα πάρει άδεια ολόκληρο τον Αύγουστο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οι άδειες τον Αύγουστο θα είναι υποχρεωτικές!

Η καταστρατήγηση όμως των ωραρίων λειτουργίας των επιχειρήσεων και εργασίας του προσωπικού θα λειτουργήσει ως πιλότος για την ευρεία απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ώστε τίποτε, μα τίποτε πλέον να μη θεωρείται δεδομένο. Η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου είναι ένα ζήτημα για το οποίο ούτως ή άλλως εδώ και καιρό πιέζουν οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις (όπως τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ). Ό,τι δεν έχουν καταφέρει να επιβάλλουν όλο το προηγούμενο διάστημα, λόγω των αντιδράσεων των εργαζόμενων, ετοιμάζονται να το περάσουν εν μια νυκτί για να εξυπηρετηθεί ο «εθνικός στόχος» της Ολυμπιάδας! Άλλωστε, οι συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ έχουν ήδη υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τον Οργανισμό Αθήνα 2004, σύμφωνα με το οποίο στη διάρκεια της Ολυμπιάδας δεν θα υπάρξουν κινητοποιήσεις! Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει ο δρόμος για την απελευθέρωση του ωραρίου, που σημαίνει επιμήκυνση του χρόνου εργασίας για χιλιάδες εργαζόμενους, όπως ανοίγει ο δρόμος αλλά και για άλλες αντεργατικές ρυθμίσεις.

Η εναντίωση στους ολυμπιακούς αγώνες λοιπόν είναι για τους εργαζόμενους αντίσταση στην επίθεση αφαίρεσης των εργατικών δικαιωμάτων τους και σε κάθε προσπάθεια καταστολής και ποινικοποίησης του εργατικού κινήματος!

…Επειδή όμως για να πετύχει η ολυμπιακή φιέστα πρέπει να διεξαχθεί και σε κλίμα «απόλυτης ασφάλειας»…

Μια σειρά κατασταλτικών μέτρων και μηχανισμών έχει δρομολογηθεί οι οποίοι θα μπορούν να εγγυηθούν για το επιθυμητό αποτέλεσμα.

1250 και πλέον κάμερες στημένες σε κάθε γωνιά της Αθήνας, ελικόπτερα, ζέπελιν, ραντάρ και διάφορα άλλα συστήματα παρακολούθησης θα καταγράφουν κατά τη διάρκεια των αγώνων όλες τις κινήσεις γύρω από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις αλλά και σε διάφορα άλλα «σημεία ενδιαφέροντος». Αλλά επειδή τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν καλό μπάτσο…έχει ήδη συσταθεί ένα επίλεκτο σώμα ασφαλείας αποτελούμενο από 500 άτομα, το οποίο θα έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει άμεσα σε κάθε «κρίσιμη» και «επικίνδυνη» κατάσταση! Έχει θεσπιστεί επίσης ειδικό «ολυμπιακό επίδομα» της τάξης των 2500 e για την προσφορά των σωμάτων ασφαλείας στους ΟΑ! Και η δικαστική όμως εξουσία είναι σε ετοιμότητα. Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων καλεί ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου τους εισαγγελείς που υπηρετούν στις ολυμπιακές πόλεις Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Ηράκλειο και Ηλεία με εγκύκλιο που απευθύνει στους προϊσταμένους των Εισαγγελιών και αναφέρει ότι κατά το χρονικό διάστημα από 20 Ιουλίου έως 14 Σεπτεμβρίου 2004 πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες ανάγκες της αυτόφωρης διαδικασίας, καθώς και κάθε ζήτημα που θα ανακύψει σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά η Ελληνική κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να προσκαλέσει ΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές μονάδες στην πρωτεύουσα οι οποίες μάλιστα θα διεξάγουν επί Ελληνικού εδάφους 3 στρατιωτικές «ασκήσεις ετοιμότητας».

Φυσικά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι! Η Μ. Βρετανία έχει ήδη δηλώσει έτοιμη να στείλει ελεύθερους σκοπευτές των δικών τις ειδικών δυνάμεων οι οποίοι θα αναλάβουν τη φύλαξη της Βρετανικής ολυμπιακής αποστολής.

Γιατί όμως όλα αυτά;

Σύμφωνα λοιπόν με την κυβέρνηση και τη διεθνή ολυμπιακή επιτροπή, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, η Ολυμπιάδα αποτελεί πρωτεύοντα στόχο για την «τρομοκρατία», διεθνή αλλά και εγχώρια. Η αντι«τρομοκρατική» υστερία που ξεκίνησε με αφορμή το χτύπημα στους δίδυμους πύργους την 11η Σεπτεμβρίου, συνεχίστηκε με τον πόλεμο στο Ιράκ, την ψήφιση τρομονόμων σε πολλές χώρες και πρόσφατα με την βομβιστική επίθεση στη Μαδρίτη κάνει και εδώ εμφανή την παρουσία της!

Τι εννοούν όμως όλοι αυτοί οι κύριοι με τον όρο «τρομοκράτες» ;

Στο στόχαστρο των ελληνικών διωκτικών αρχών της ΕΥΠ αλλά και ξένων μυστικών υπηρεσιών έχουν μπει απο την 11η Σεπτεμβρίου και μετά αραβόφωνοι που ζουν στην Ελλάδα νόμιμα ή παράνομα .Γύρω από αυτούς έχει στηθεί ένας μηχανισμός συλλογής πληροφοριών. Στον κλοιό των διωκτικών αρχών, της ΕΥΠ αλλά και των ξένων μυστικών υπηρεσιών πρόκειται να μπουν και χιλιάδες Έλληνες προκειμένου να καταγραφούν οι κινήσεις συγκεκριμένων ατόμων και ομάδων είτε με άμεση παρακολούθηση είτε με υποκλοπές τηλεφώνων (σταθερών και κινητών) και e -mail.

Σύμφωνα με ανώτατο στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ., «στο στόχαστρο έχουν μπει άτομα που κινούνται στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς τα οποία συμμετέχουν σε διάφορα διεθνή κινήματα ή είναι «δηλωμένοι αναρχικοί» αντίθετοι με τη διοργάνωση από την χώρα μας των Ολυμπιακών Αγώνων.»

Προκειμένου «να προλάβουν δυσάρεστες ενέργειες» τους τελευταίους μήνες (και με αφορμή τη δίκη της 17N και του ΕΛΑ ) αστυνομικοί έχουν καταγράψει όλα όσα αφορούν συγκεκριμένα άτομα τα οποία στελεχώνουν κινήσεις για «τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα».

Αυτοί είναι λοιπόν οι τρομοκράτες! Άτομα από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και άτομα που στελεχώνουν κινήσεις για τα ατομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα!

Κάτω λοιπόν από το πρόσχημα της προστασίας των ολυμπιακών αγώνων από τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές κρύβονται τα πραγματικά αίτια της αντι«τρομοκρατικής» υστερίας.

Το πρώτο και πιο άμεσο είναι πως η Ελλ. Κυβέρνηση, σε στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, θέλουν να καταπνίξουν κάθε συνειδητή φωνή αντίδρασης ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θέλουν οι ΟΑ να «πάνε καλά» , το δικό τους «καλά»! Η κυβέρνηση θέλει να πετύχει τη δική της προσωπική νίκη, Χωρίζοντας την πόλη σε κόκκινες και κίτρινες ζώνες, απαγορεύοντας τις διαδηλώσεις και τις πορείες εκείνη την περίοδο, απαγορεύοντας τις αφισοκολλήσεις και την οποιαδήποτε διάδοση πολιτικών μηνυμάτων γύρω από τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Δεν αρκεί όμως αυτό! Το με μακροχρόνιους αγώνες του φοιτητικού κινήματος κεκτημένο του πανεπιστημιακού ασύλου σε σχολές που βρίσκονται κοντά σε ολυμπιακές εγκαταστάσεις κινδυνεύει να αρθεί! Η υπακοή και η υποταγή πρέπει να γίνει βίωμα σε κάθε νεολαίο και εργαζόμενο! Για μια ακόμη φορά, είναι προφανές ότι η ασφάλεια της Ολυμπιάδας αποτελεί το πρόσχημα για την οικοδόμηση ενός ακόμη αυταρχικότερου κράτους, με την επίσημη και πανηγυρική πλέον θεσμοθέτηση της απόλυτης αυθαιρεσίας των διωκτικών μηχανισμών στο όνομα της «προληπτικής» προστασίας μας από κάθε λογής (πιθανές ή απίθανες) απειλές. Το νόημα της «ολυμπιακής εκεχειρίας» είναι το δόγμα της μηδενικής ανοχής έναντι των διεκδικήσεών των εργαζομένων και της νεολαίας που επιβάλλει να σκύψουν όλοι το κεφάλι! Τραγικό παράδειγμα το Μεξικό το 1968 που η κυβέρνηση για να παρουσιάσει «καλό πρόσωπο» λόγω Ολυμπιάδας δολοφόνησε εκατοντάδες φοιτητές που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους!

Όμως όλα αυτά έχουν και μια τρίτη πτυχή, περισσότερο επικίνδυνη από τις προηγούμενες δύο…

Κυβερνήσεις και κεφάλαιο προσπαθούν να πλάσουν τις συνειδήσεις λαού και νεολαίας. Επιβάλλοντας μια κατ’ουσίαν ψευδεπίγραφη απειλή, έναν εξωτερικό εχθρό, αξιοποιώντας στο έπακρο και τις δυνατότητες των ΜΜΕ θέλουν να κάνουν τον πολίτη να νιώθει «ασφαλής» όταν τον παρακολουθεί ο αστυνομικός από την γωνία, να νιώθει «ασφαλής» όταν ξέρει πως στο δίπλα στρατόπεδο βρίσκονται ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις και κανένας «κακός ισλαμιστής τρομοκράτης» δεν πρόκειται να τον πειράξει. Να νιώθει «ελεύθερος» όταν τα ΜΑΤ διαλύουν τις πορείες των εργαζομένων και των φοιτητών και αυτός μπορεί επιτέλους να γυρίσει ήσυχα σπίτι του χωρίς φασαρίες και κίνηση…

Και στον τομέα του περιβάλλοντος όμως, οι ΟΑ δεν τα πάνε καλύτερα… Στην πυκνοκατοικημένη Αθήνα του νέφους ήρθαν να προστεθούν τα Ολυμπιακά Έργα για να πνίξουν τους ελεύθερους χώρους, στην πόλη και στον ευρύτερο χώρο του λεκανοπεδίου, να εντείνουν τις χωροταξικές ανισορροπίες μεταξύ κέντρου-περιφέρειας, σε μια χώρα που το 45% του πληθυσμού είναι συγκεντρωμένο στην πρωτεύουσά της. Να λοιπόν μερικά παραδείγματα για το τι γίνεται γύρω από την πόλη της Αθήνας:

Στις παρυφές του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, χτίζεται μια νέα πόλη χωρίς όμως η πρωτεύουσα να έχει λύσει τα βασικά προβλήματά της. Για το λεγόμενο «Ολυμπιακό Χωριό», που θεωρείται το μεγαλύτερο από τα έργα, δεσμεύτηκε έκταση 1300 στρεμμάτων γης, από τα οποία τα 400 έχουν χαρακτηριστεί ως δασική έκταση η οποία όμως καταπατήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο για να πραγματοποιηθεί η ανοικοδόμηση του.

Στη δασική έκταση του Άλσους Βεϊκου, του μεγαλύτερου ελεύθερου χώρου αστικού πράσινου στο λεκανοπέδιο, ανοικοδομούνται, ουσιαστικά παράνομα, τεράστιες εγκαταστάσεις που θα τις χρησιμοποιούν μια χούφτα αθλητές για τα αθλήματα του πινγκ-πόνγκ και της ρυθμικής γυμναστικής.

Στο Μαρούσι η τσιμεντοποίηση συνεχώς επεκτείνεται. Για την κατασκευή του «Χωριού Τύπου Αμαρουσίου» σΕ έκταση 250 στρεμμάτων θΕ απαιτηθούν συνολικά 290 εκατ. ευρώ. Για το «Χωριό Τύπου ΣΕΛΕΤΕ» σΕ έκταση 230 στρεμμάτων που ανήκει στον ΟΣΚ και όπου σήμερα λειτουργούν οι σχολές ΣΕΛΕΤΕ, θΕ απαιτηθούν 58 εκατ. ευρώ για την κατασκευή 38.000 τ.μ. κτιριακών εγκαταστάσεων.

Στην παραλία του Σαρωνικού, μετά την παραχώρηση της εκμετάλλευσης των ακτών του ΕΟΤ σε επιχειρηματικούς ομίλους, μεθοδεύεται και η άλωση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Στον Άγιο Κοσμά θα δημιουργηθούν εγκαταστάσεις για 50.000 θεατές ιστιοπλοΐας, εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης σκαφών, εμπορικό κέντρο πολλαπλών χρήσεων. Στο Φαληρικό Όρμο, στο Δέλτα του Φαλήρου και στο χώρο του Ιπποδρόμου θα δημιουργηθούν τεράστια γήπεδα ενώ στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας του 1985 προβλέπονταν ως χώρος αναψυχής, πολιτισμού, αθλητισμού και πράσινου.

Στο Μαραθώνα, με την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου καταστρέφονται οι δεσμοί του ιστορικού τοπίου με την Ιστορία και την Αρχαιολογία.

Αλλά και μέσα στο κέντρο της Αθήνας το καπιταλιστικό πρότυπο ανάπτυξης είναι κυρίαρχο. Στο Γουδί υπονομεύεται η δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου από μεγαλοεργολάβους οι οποίοι θα προσπαθήσουν να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους, μετά την τσιμεντοποίηση του πάρκου Ελευθερίας.

Παράλληλα το ΥΠΕΧΩΔΕ αυξάνει επιλεκτικά τους συντελεστές δόμησης εξυπηρετώντας συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα προωθώντας αλλαγές στις χρήσεις γης καθώς και οικιστικές επεκτάσεις.

Στο κέντρο της Αθήνας προγραμματίζεται η ανέγερση πολυτελών ξενοδοχείων, ενώ η πόλη θεωρείται κορεσμένη από πλευράς κλινών. Ακόμη και η Εκκλησία της Ελλάδος θα χτίσει ξενοδοχείο 1500 κλινών στις παρυφές του Λυκαβηττού. Κι αυτά γίνονται ενώ την τελευταία δεκαπενταετία αρκετά ξενοδοχεία στο κέντρο έχουν μετατραπεί σε κτίρια γραφείων.

Στον τομέα των μεταφορών και των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων τα προβλήματα είναι στην πρωτεύουσα ως γνωστόν αυξημένα. Και εδώ όμως κυριαρχούν επιλογές με σκοπό την εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων και όχι την ουσιαστική άμβλυνση του προβλήματος. Η κατάσταση επιτείνεται λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης, μη επαρκών μέσων μαζικής συγκοινωνίας και λόγω της κυριαρχίας των Ι.Χ.

Ο ΟΣΕ μετά την έγκριση της κατασκευής του Προαστιακού Σιδηροδρόμου στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, προσπαθεί να επιβάλλει μια απαράδεκτη λύση εις βάρος της ποιότητας της ζωής των κατοίκων στις συνοικίες από τις οποίες διέρχεται.

Η λύση της μη υπογειοποίησης του προαστιακού, εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων και δεν υπολογίζει τις δυσμενείς κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ο Δήμος Αθηναίων υπηρετεί πιστά τις υποδείξεις της ανώνυμης εταιρείας «Αθήνα 2004″ και των χορηγών και προσφέρει ολόκληρη την υλική υποδομή του στην εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλοι οι αθλητικοί χώροι του Δήμου Αθηναίων (κολυμβητήριο, Εθνικός Γ.Σ., κλειστό γήπεδο Στρέφη, γήπεδα Ρούφ και Άνω Κυψέλης) παραχωρούνται έως το τέλος Απριλίου 2004 και θα χρησιμοποιηθούν ως χώροι προπόνησης. Ακόμη και ολόκληρο το 3ο Δημοτικό Σχολείο θα κλείσει για να εξυπηρετεί το άθλημα της τοξοβολίας. Στο βωμό της Ολυμπιάδας θυσιάζεται το περιβάλλον. Σε όλες τις Ολυμπιακές πόλεις οι μεγάλες οδικές αρτηρίες που ετοιμάζονται διαλύουν τον κοινωνικό ιστό της πόλης, και αυξάνουν τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Στήνονται δίπλα σε κατοικημένες περιοχές Κέντρα Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) από τη ΔΕΗ για τις ανάγκες των αγώνων, με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία των κατοίκων. Όσες δασικές εκτάσεις δεν έχουν καταπατηθεί στο βωμό της «τουριστικής ανάπτυξης», τώρα ετοιμάζονται να θυσιαστούν στο βωμό της Ολυμπιακής φιλοξενίας (δηλαδή των ξενοδοχείων που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε ολόκληρη τη χώρα).

Ο μόνος που έχει πραγματικά ωφεληθεί από τα Ολυμπιακά έργα είναι το κατασκευαστικό κεφάλαιο, οι τεχνικές εταιρείες που τα κατασκευάζουν.

Στο όνομα της «ανάπτυξης» κατασκευάζονται έργα αμφίβολης χρησιμότητας για το κοινωνικό σύνολο, που κοστίζουν υπέρογκα στους έλληνες εργαζόμενους. Από αυτά κερδίζουν οι τεχνικές εταιρείες, ενώ η ζωή όλων μας υποβαθμίζεται. Τα υπερ-κέρδη των εταιρειών έχουν καταντήσει σκάνδαλο, ειδικά σήμερα που μία-μία οι εταιρείες που έχουν αναλάβει Ολυμπιακά έργα απειλούν να κηρύξουν πτώχευση και να μην παραδώσουν τα έργα, προκειμένου να εκβιάσουν για να πάρουν κι άλλα χρήματα.

Με δυο λόγια με όλα όσα προαναφέραμε εντείνονται οι χωροταξικές ανισορροπίες και καταργούνται οι ελεύθεροι χώροι. Τα Ολυμπιακά Έργα όσο όμορφα κι αν φαίνονται και όσο χρηστικά κι αν προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι σε καμμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν τα πραγματικά συμφέροντα των νέων και ολόκληρης της κοινωνίας. Το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν είναι να συρρικνώνουν τους χώρους πρασίνου, καταστρέφοντας τους τελευταίους εναπομείναντες πνεύμονες της Αττικής και να προσθέτουν μερικά ακόμα κτίρια στους καταλόγους των άχρηστων κτιρίων που κατακλύζουν την Αττική.

Τα έργα αυτά δεν μας χαρίστηκαν από καμιά ολυμπιακή επιτροπή. Πληρώθηκαν από τους φόρους των εργαζομένων και πληρώνονται κάθε μέρα από τα διόδια, την αύξηση των εισιτηρίων, τη συνεχιζόμενη ακρίβεια. Το να αντιλαμβανόμαστε αυτά τα έργα με τα αρνητικά τους σαν ένα θετικό βήμα που «πάλι καλά που έγινε» εν όψη της ολυμπιάδας είναι τουλάχιστον αφελές! Τα έργα θα μπορούσαν να έχουν γίνει και χωρίς την ολυμπιάδα και μάλιστα θα μπορούσαν να εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες του πολίτη και όχι τα οικονομικά συμφέροντα των ιδιωτών, προέδρων ομάδων και μεγαλοξενοδόχων που θα τους χαριστούν σε εξευτελιστική τιμή τα Ολ. Έργα μετά τη λήξη των αγώνων. Κανείς μας δεν χρειάζεται ένα γήπεδο ανεξαρτήτως αθλήματος με 60.000 θέσεις! Αυτό που χρειάζεται είναι χώροι κοντά του, σε κάθε γειτονία. Χώρους προσβάσιμους για όλους και όχι μόνο για «επίσημους αθλητές» και σωματεία. Οι οποίοι δεν θα προωθούν τον πρωταθλητισμό αλλά τον μαζικό, λαικό αθλητισμό και την ουσιαστική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου.
Που κι αυτός βέβαια όπως και το πράσινο είναι είδος προς εξαφάνιση!

…Ποιός λοιπόν θα γίνει εθελοντής? ..

Ο εθελοντισμός είναι μια ακόμη λέξη που ακούγεται πολύ τον τελευταίο καιρό. Τα ΜΜΕ κατακλύζονται από διαφημιστικά σποτ που προτρέπουν τον κάθε έναν από μας να γίνει εθελοντής. Η ιδέα περί εθελοντισμού βέβαια δεν είναι καινούρια. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια αυτή η καραμέλα πιπιλίζεται στα στόματα των κυβερνήσεων και της άρχουσας τάξης. Άλλοτε ως «εθελοντισμός για το καλό του κοινωνικού συνόλου» και άλλοτε ως εθελοντισμός για την επίτευξη ενός κοινού στόχου, μιας μεγάλης ιδέας, όπως δηλαδή συμβαίνει τώρα. Ο κυβερνητικός αυτός εθελοντισμός, δεν έχει καμιά σχέση με τον εθελοντισμό που εκφράζει τα συναισθήματα μια βαθιάς κοινωνικής αλληλεγγύης. Απεναντίας αποτελεί διαστρέβλωση του. Ζητείται λοιπόν η συστράτευση όσων μπορούν, με μια εμφανή έμφαση στους νέους, για να πάρουν μέρος στους ολυμπιακούς αγώνες, καλύπτοντας διάφορες θέσεις ως οδηγοί, συνοδοί αθλητών και πάντως είδους παρατρεχάμενοι! Όλα αυτά φυσικά με μόνη ανταμοιβή την ηθική ικανοποίηση πως βοήθησαν στο να πετύχουν οι ΟΑ και ίσως κάποιο αναμνηστικό αν βρεθούν χορηγοί! Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Οι εθελοντές καλούνται να πραγματοποιήσουν απλήρωτη εργασία προς όφελος όχι «της μεγάλης ιδέας» αλλά του μεγάλου κεφαλαίου!

Την στιγμή που υπογράφονται συμβάσεις δισεκατομμυρίων με τους διάφορους χορηγούς· τη στιγμή που οι χρυσοπληρωμένοι άνθρωποι της Οργανωτικής Επιτροπής Αθήνα 2004 βγάζουν σε μια μέρα τόσα, όσα η πλειοψηφία των εργαζόμενων βγάζει σε ένα μήνα· την ίδια στιγμή, οι ίδιοι χρυσοπληρωμένοι αργόμισθοι και οι διάφοροι καλά αμειβόμενοι προπαγανδιστές τους μας καλούν να δηλώσουμε εθελοντές, λένε ότι ο εθελοντισμός σημαίνει ευγενή άμιλλα, αλληλεγγύη και συνεργασία των πολιτών για ένα μεγάλο έργο «εθνικής» σημασίας. Από τους 147.000 υπαλλήλους που θα απασχοληθούν τις μέρες των αγώνων η οργανωτική επιτροπή ευελπιστεί οι 60.000 να είναι εθελοντές! Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί στην πραγματικότητα, ο εθελοντισμός σημαίνει μείωση του κόστους των αγώνων! Μιλάμε για μία αυτόματη μείωση του κόστους που θα προκύψει από την πληρωμή τους, στο μισό και παραπάνω! Εθελοντισμός δεν είναι παρά η εκπαίδευση στην ανεργία, στην απλήρωτη εργασία, στην ανυπαρξία ασφάλισης, στην αναλωσιμότητα, στην υποταγή, στην εξαφάνιση του ελεύθερου χρόνου. Είναι η προετοιμασία για τον ελαστικό υπάκουο εργαζόμενο που μια ζωή θα τρέχει στο κυνήγι προσόντων για μια προσωρινή εργασία και που θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένος μ’αυτή!

Χρέος λοιπόν του καθενός μας είναι να καταδείξουμε όσο το δυνατόν πιο έντονα το πραγματικό πρόσωπο του εθελοντισμού! Να αποτρέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές και εργαζόμενους από το να γίνουν απλήρωτοι υπάλληλοι της ολυμπιακής επιτροπής, των χορηγών, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου! Να απαιτήσουμε στις θέσεις των εθελοντών να προσληφθούν άνεργοι, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου!

Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα είναι απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό να υπάρχουν φωνές που αντιτίθονται όχι μόνο στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ελλάδα αλλά και στους ΟΑ γενικά! Παρόλα αυτά συγκεκριμένες μερίδες πληθυσμού παρόλο που αρχικά εναντιωνόταν στην ιδέα των ΟΑ όσο ο καιρός πλησιάζει αντί να οπλίζουν τις θέσεις τους με ένα σωρό επιχειρήματα που παρουσιάζονται καθημερινά, τείνουν να δείχνουν μια αυξημένη διάθεση συναίνεσης και συσπείρωσης γύρω από τον «εθνικό στόχο» των Ολ. Αγώνων. Λογικές του τύπου «το κακό έγινε, τουλάχιστον ας πετύχουν οι αγώνες για να δείξει καλό πρόσωπο η χώρα» περισσεύουν.

Τέτοιες λογικές όμως ωθούν σε μία καθ’όλα παθητική στάση απέναντι στην κυβέρνηση και στις λανθασμένες κυβερνητικές επιλογές. Σαν να πρέπει να συγκαλύπτουμε και να χειροκροτούμε όποια λάθη κι αν γίνονται με σκοπό να φανούμε «καλοί» και «συναινετικοί»! Όλοι καταλαβαίνουμε πως η διεξαγωγή των Oλυμπιακών Aγώνων θα έχει τραγικές επιπτώσεις στη ζωή όλων των Eλλήνων (όσων ζουν σήμερα και όσων θα γεννιούνται για πολλά ακόμα χρόνια). Eπιπτώσεις στην οικονομία, στο φυσικό περιβάλλον, στην ισόρροπη ανάπτυξη κέντρου και περιφέρειας, στην ισόρροπη κατανομή του εθνικού εισοδήματος σε καίριους τομείς του κοινωνικού κράτους (υγεία, παιδεία, ασφάλιση, υποδομές ανάπτυξης) και όχι μόνο στον αθλητισμό.

Και τώρα μας λένε πως αν αποτύχει οργανωτικά η διεξαγωγή των Oλυμπιακών Aγώνων στην Aθήνα, θα τρωθεί το διεθνές κύρος της χώρας.

Ποιο μπορεί όμως να είναι το κύρος μιας χώρας που δέχεται να χρηματοδοτήσει φαντασμαγορικές αθλητικές εγκαταστάσεις δίπλα σε άθλια σχολικά κτίρια και σε ελλιπέστατα και απάνθρωπα νοσοκομεία;

Μια χώρα δεν ντροπιάζεται, όταν αρνείται να ξεπουληθεί σε εργολάβους και χορηγούς. Δεν ντροπιάζεται όταν αρνείται να υπακούσει στις επιταγές του διεθνούς κεφαλαίου, της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Αλλά πως μπορεί μια χώρα να μην ντροπιάζεται όταν στις διαμάχες μεταξύ εγχώριων και διεθνών κεφαλαιοκρατών, στο κυνήγι για γρήγορο και εύκολο κέρδος, στο βωμό της δικής της «Μεγάλης Ιδέας» μετρά ήδη 18 νεκρούς εργάτες…;

Έτσι κι αλλιώς κανείς ποτέ δεν κατάλαβε πως συνδέεται η αξιοπρέπεια μιας χώρας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας με τα καθημερινά προβλήματα των εργαζόμενων των φοιτητών και της νεολαίας!

Ποιόν μπορούν να πείσουν πως το κύρος θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας, της φτώχειας και της λιτότητας;

Πώς θα βοηθήσουν οι επιτυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην εξασφάλιση καλύτερων όρων δουλειάς, συνταξιοδότησης και ασφάλισης;

Με ποιόν τρόπο τα τερατουργήματα που ονομάζουν ολυμπιακά έργα θα βοηθήσουν στην ορθοπόδηση του περιβάλλοντος;

Πώς η ιδεολογική χειραγώγηση της νεολαίας θα την οδηγήσει σε μια πραγματική κοινωνική απελευθέρωση;

Όσο και αν προσπαθούν να πείσουν γι αυτό, σήμερα τουλάχιστον είναι εμφανές ότι αυτό απέχει μακράν από την αλήθεια.

Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα πως:

Οι ολυμπιακοί αγώνες είναι το πρόσχημα για την περαιτέρω επίθεση στα εργατικά δικαιώματα.
Η πλήρης καταστρατήγηση του ωραρίου στα μεγάλα έργα οδηγεί μαθηματικά στην πλήρη εντατικοποίηση της εργασίας και στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.
Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη μετά το τέλος της «ανάπτυξης» που βασίστηκε στα μεγάλα ολυμπιακά έργα.
Το κύμα ακρίβειας μεγαλώνει όσο πλησιάζουν οι ολυμπιακοί αγώνες θα παραμείνει και μετά απ’αυτούς.
Η δημιουργία κόκκινων ζωνών σχεδόν σε όλη την Αθήνα έχει σαν στόχο την απαγόρευση διαδηλώσεων, πόσο μάλλον απεργιών.

Η εναντίωση λοιπόν στους ολυμπιακούς αγώνες είναι για τους εργαζόμενους και τους φοιτητές αντίσταση στην επίθεση αφαίρεσης των εργατικών και δημοκρατικών τους δικαιωμάτων και σε κάθε προσπάθεια καταστολής και ποινικοποίησης του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος!

Καμιά άρση ασύλου! Καμιά κόκκινη ζώνη στην πόλη!
Κανείς εθελοντής! Δεν δουλεύουμε για την ολυμπιάδα και το κεφάλαιο!
Καμιά περιστολή των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων!
Να σπάσουμε το πέπλο σιωπής για τις 18 δολοφονίες εργατών για χάρη της «εθνικής ιδέας»!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ