Η Ιδρυτική Διακήρυξη του R.E.S.P.Ε.C.T – Συμμαχία Ενότητας
Το μεγαλειώδες πρόσφατο μαζικό κίνημα μας ενώνει. Διαδηλώσαμε με πρωτοφανή μαζικότητα ενάντια στον πόλεμο και το ρατσισμό, υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και τις ανθρώπινες ελευθερίες. Τις απόψεις μας συμμερίζονται εκατομμύρια συνάνθρωποί μας, που πολύ συχνά αποτελούν τη πλειοψηφία των ανθρώπων αυτής της χώρας. Μέχρι σήμερα μόνο οι πολιτικοί που βρίσκονται έξω από το κατεστημένο αλλά και ελάχιστοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, όπου και αν εκλέγονται, θα υποστηρίξουν με τη συμμετοχή τους και τη φωνή τους αυτή τη κίνηση. Οι δύο σημαντικότερες στατιστικές στη σύγχρονη πολιτική δίνουν έμφαση στην διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των απλών εργαζόμενων ανθρώπων και το πολιτικό κατεστημένο. Αφ’ ενός έχουμε συμμετάσχει ενεργά στις μεγαλύτερες πολιτικές διαδηλώσεις της σύγχρονης ιστορίας, αφ’ ετέρου οι τελευταίες εκλογές έδειξαν τη χαμηλότερη μαχητική συσπείρωση από τότε που έγινε πράξη η καθολική ψήφος.
Το χάσμα αυτό το συναντάμε στην πιο αμείλικτη μορφή του στο ζήτημα του πολέμου και της ειρήνης. Το Νέο Eργατικό Κόμμα του Tony Blair μας οδήγησε σε πόλεμο πέντε φορές, τα τελευταία έξι χρόνια, με καταστρεπτικές συνέπειες κάθε φορά. Οι αιματοχυσίες, οι απώλειες πολύτιμων οικονομικών πόρων, τα ψεύδη και η υποκρισία, που συνόδευσαν την εισβολή στο Ιράκ, έχουν οδηγήσει πολλούς στο συμπέρασμα ότι πρέπει να ξανασκεφτούν την παραδοσιακή πολιτική υποταγή τους. Αλλά η επιθυμία για μια πολιτική εναλλακτική λύση είναι ακόμα πλατύτερη ακόμα και από το αντιπολεμικό κίνημα. Συνταξιούχοι, σπουδαστές, συνδικαλιστές, μουσουλμάνοι, αλλά και άλλες θρησκευτικές, εθνικές μειονότητες και πολλοί άλλοι έχουν απογοητευθεί βαθιά από τις αυταρχικές κοινωνικές πολιτικές και την προσανατολισμένη στα κέρδη, νεοφιλελεύθερη οικονομική στρατηγική της κυβέρνησης. Υπάρχει μια βαθιά κρίση αντιπροσώπευσης και ένα μεγάλο δημοκρατικό έλλειμμα, στην καρδιά της πολιτικής στη Μεγάλη Βρετανία. Στοχεύουμε στο να προσφέρουμε μια λύση σε αυτήν την κρίση.
Αγωνιζόμαστε διαρκώς για:
- ένα τέλος στον πόλεμο και την κατοχή στο Ιράκ. Αρνούμαστε οποιαδήποτε περαιτέρω συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. £ ένα τέλος σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και την άμεση επιστροφή των σιδηροδρόμων και των άλλων δημόσιων υπηρεσιών, πίσω στη δημοκρατική δημόσια ιδιοκτησία.
- ένα σύστημα παιδείας που δεν εξαρτάται από τη δυνατότητα ή όχι του καθένα μας να πληρώσει, το οποίο θα είναι ευρύ και περιεκτικό και θα δίνει ίσες ευκαιρίες στη ζωή σε κάθε παιδί ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιοι ή φτωχοί είναι οι γονείς του, από το βρεφονηπιακό σταθμό μέχρι και το πανεπιστήμιο.
- ένα δημόσιο, επαρκώς χρηματοδοτούμενο και δημοκρατικά ελεγχόμενο Σύστημα Υγείας ανοιχτό σε όλους.
- συντάξεις που συνδέονται με τον μέσο όρο των αποδοχών.
- αύξηση του βασικού μισθού στο κατώτατο όριο αξιοπρέπειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε 7 λίρες την ώρα.
- φορολόγηση των οικονομικά ισχυρών για την χρηματοδότηση της γενικής ευημερίας, αλλά και για το κλείσιμο του αυξανόμενου χάσματος μεταξύ φτωχών και πλουσίων.
- ανάκληση όλων των αντεργατικών νόμων της κυβέρνησης των Συντηρητικών.
- αντίθεση σε όλες τις μορφές διάκρισης βασισμένες στη φυλή, το φύλο, το εθνικότητα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις (ή την έλλειψή τους), τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τις φυσικές αδυναμίες, την εθνική προέλευση ή την υπηκοότητα.
- το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση κάθε ατόμου σε σχέση με τις θρησκευτικές (ή μη-θρησκευτικές) πεποιθήσεις του, καθώς επίσης και τις σεξουαλικές του επιλογές.
- η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο.
Αντίθεση στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «Ευρώπη Φρούριο»· τη δυναμική μας αντίθεση στην αντιευρωπαϊκή ξενόφοβη δεξιά σε οποιοδήποτε Ευρωδημοψήφισμα, αλλά και τη δυναμική μας αντίθεση στο «Σύμφωνο Σταθερότητας» που η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει να επιβάλει σε όλους εκείνους που έχουν ως νόμισμα το euro. Αυτό το σύμφωνο νομιμοποιεί τα έξοδα και αδιέξοδα του κυβερνητικού ελλείμματος την ίδια στιγμή που εξαναγκαστικά οδηγεί στη πλήρη ιδιωτικοποίηση και απορύθμιση της οικονομίας. Και θα είμαστε εκεί σε οποιοδήποτε δημοψήφισμα να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ πάνω σ’ αυτό το ζήτημα.
- αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης και αντίσταση στο απαρτχάιντ που τον καταπιέζει.
- ένα τέλος στην καταστροφή του περιβάλλοντος από τα κράτη και τις εταιρίες για τα οποία το κέρδος είναι σημαντικότερο από την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από το οποίο εξαρτάται άμεσα ολόκληρη η ζωή μας. Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο τα δημοκρατικά δικαιώματα των ανθρώπων είναι πραγματικότητα. Ένα κόσμο βασισμένο στην αρχή ότι δεν έχει ανάγκη τα κέρδη. Ένα κόσμο όπου η αλληλεγγύη είναι το πνεύμα της εποχής και όχι το συμφέρον. Ας είναι αυτή η αναγέννηση της ελπίδας για εκείνους που έχουν απογοητευτεί.
Ας προχωρήσουμε μαζί!
[…] R.E.S.P.Ε.C.T (Μ. Βρετανία), Ιδρυτική Διακήρυξη […]