Οι νεοφιλελεύθερες αλχημείες της κυβέρνησης
Η ελληνική προεδρία μπροστά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Η μιζέρια του ΚΚΕ
της Σύνταξης
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάθε χρόνο με τυμπανοκρουσίες και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις ψηφίζει τον προϋπολογισμό του κράτους. Στην πραγματικότητα αυτό που έχει νόημα να εξετάσουμε είναι ο απολογισμός για τον οποίο ποτέ δεν γίνεται συζήτηση γιατί τότε θα γίνονταν φανερή η μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στα προϋπολογισθέντα και απολογιστικά μεγέθη των σοφών της οικονομικής πολιτικής. Είναι όμως ενδεικτικές οι προθέσεις της κυβέρνησης ακόμη και από τον προϋπολογισμό. Οι αυξήσεις δεν πρόκειται να είναι ούτε καν στο ύψος του πληθωρισμού για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας! Ψευδώς επίσης ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι θα μειώσει την άμεση φορολογία των μισθωτών αν λάβουμε υπόψη ότι ταυτόχρονα καταργούνται οι φορολογικές απαλλαγές, επίσης δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα, απεναντίας αυξάνονται οι συντελεστές των φορολογικών κλιμακίων. Οι νεοφιλελεύθεροι αλχημιστές της κυβέρνησης επιδιώκουν να εμφανισθούν ως κοινωνικά ευαίσθητοι κινούμενοι στη γραμμή των πολιτικών ανοησιών του Τσοχατζόπουλου που δηλώνει ότι είναι υπέρ της οικονομίας της αγοράς , όχι όμως υπέρ μιας κοινωνίας της αγοράς!
Η αγορά βέβαια υπήρχε πολύ πριν από τον καπιταλισμό και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τον καπιταλισμό σαν ένας χώρος όπου εκτίθενται προϊόντα και όχι καπιταλιστικά εμπορεύματα που η αξία χρήσης τους είναι μεγαλύτερη από την ανταλλακτική αξία που δόθηκε για να παραχθούν. Σχετικά με την κοινωνία της αγοράς αν δεν ήταν διαπρύσιος κήρυκάς της και απολογητής δε θα προωθούσε την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη μερική απασχόληση , την αυξανόμενη ανεργία και το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων και εκτάσεων του δημοσίου που είναι κοινή ιδιοκτησία των σημερινών γενεών αλλά και των μελλούμενων και που το κράτος για να μειώσει τα ελλείμματά του παραχωρεί αφειδώς σε ιδιώτες για να πλουτίσουν, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΕΟΤ.
Την απατεωνίστικη λογιστική της κυβέρνησης μετά την eurostaat πήρε είδηση και το ΔΝΤ που δεν αποδέχεται ότι το δημόσιο χρέος είναι 4,8 δις ευρώ αλλά 7 δις ευρώ όπου συνυπολογίζει και τα κρατικά ομόλογα που έχουν δοθεί στο ΙΚΑ και που η κυβέρνηση αποκρύπτει. Ο λόγος βέβαια που το ΔΝΤ δεν αποδέχεται τις λογιστικές αλχημείες της κυβέρνησης είναι να την υποχρεώσει να προβεί σε νέα, πιο επώδυνη για τους εργαζόμενους ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση.
Ο ελληνικός καπιταλισμός και τη χρονιά που πέρασε εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια περίοδο διαφοροποίησης των εξαγωγών του. Αυτές ενώ μειώνονται προς την Ε.Ε, κατά την τελευταία οκταετία κατά 37% περίπου εξισορροπούνται από μια αντίστοιχη αύξηση προς τις χώρες εκτός Ε.Ε. Ταυτόχρονα όμως με τη μείωση κατά 17% των εισαγωγών από τα κράτη της Ε.Ε και την μεγαλύτερη άνοδο του πληθωρισμού, γι’ αυτό και των τιμών οι ελληνικές επιχειρήσεις συντηρούν την κερδοφορία τους σε καλύτερα επίπεδα από αντίστοιχες των χωρών της Ε.Ε. Το συμπέρασμα είναι ότι η ελληνική βιομηχανία θα εξακολουθήσει να παραμένει η λιγότερο ανοικτή στο εσωτερικό της Ε.Ε. απ’ τις υπόλοιπες των χωρών της Ένωσης για να εφαρμόσει μέσα στις νέες συνθήκες την παλιά συνταγή του υψηλότερου πληθωρισμού πού απαξιώνει με πιο αργούς ρυθμούς το πλεονάζον κεφάλαιο αφού επιτρέπει να μεταβιβάζει ένα μέρος της ζημιάς διαμέσου της πιο γρήγορης αύξησης των τιμών. Αυτό το γεγονός ταυτόχρονα θα χρησιμοποιείται, όπως μέχρι σήμερα για τη μικρότερη αύξηση των μισθών και προς όφελος των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών.
Το χελιδόνι της ελληνικής προεδρίας στα πλαίσια της Ε.Ε. θα αποδειχθεί ότι είναι το γεράκι του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού για τους λαούς της Μέσης Ανατολής και του Ιράκ ειδικότερα καθώς επίσης και για τους εργαζόμενους της Ε.Ε. Ο διεθνής ιμπεριαλισμός, αντιλαμβανόμενος την απομόνωσή του από το λαϊκό αίσθημα και αναμένοντας την ανάπτυξη ενός τεράστιου αντιπολεμικού κινήματος μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων, επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τους λαούς της Ευρώπης και της Αμερικής προσποιούμενος ότι επιδιώκει την απομάκρυνση του Σαντάμ για να μην υπάρξουν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και εκατομμύρια πρόσφυγές. Επιδιώκει να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία ενώ στα παρασκήνια Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι έχουν εκ των προτέρων μοιράσει τη λεία που δεν είναι άλλη από το πετρέλαιο και την ισχύ των συμβολαίων που ο Σαντάμ έχει υπογράψει με γαλλικές , ρώσικες και κινέζικες κρατικές επιχειρήσεις. Σε αυτό το παιχνίδι η ελληνική προεδρία θα υποστηρίξει το δίκαιο της επέμβασης (!!) αφού θα έχει ληφθεί προηγούμενα απόφαση από το ιμπεριαλιστικό μαγειρείο που αποκαλείται ΟΗΕ. Ταυτόχρονα έχει αποδεχθεί να παραχωρήσει και δεύτερη φρεγάτα στην ιμπεριαλιστική συμμαχία για να περιπολεί στον Περσικό Κόλπο ενώ οι βάσεις της Σούδας ήδη φιλοξενούν αεροπλανοφόρα που αποτελούν την δύναμη κρούσης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Η εθελοτυφλούσα γραμματέας του ΚΚΕ, πολιτικά ανεγκέφαλη ούσα και μην έχοντας λησμονήσει το ρόλο του κόμματός της ως εμπορικής αντιπροσωπείας της πάλαι ποτέ σταλινικής γραφειοκρατίας της ΕΣΣΔ , ισχυρίζεται ότι ο αντιαμερικανισμός του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ έχει τη σφραγίδα του γαλλικού ιμπεριαλισμού!! Η σταλινική αστυνομική αντίληψη περί της πολιτικής στην αποθέωσή της, ότι δεν ελέγχεται από τα σταλινικά ΚΚ, κατ’ εξοχήν δυνάμεις χειραγώγησης και αντεπαναστατικές, θεωρούν ότι “ελέγχεται” αναπόφευκτα από τους εχθρούς του κινήματος, εφόσον το κίνημα πρέπει να είναι ταυτισμένο με αυτούς. Η λογική του αυτοκράτορα Μπους αντεστραμμένη στην κεφάλα της γραμματέας του ΚΚΕ. Δυστυχώς η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι επιβιώνει λόγω ιστορικής αδράνειας, με αποτέλεσμα η ζημιά που προκαλεί στο κίνημα να είναι ανυπολόγιστη.
Αντί να επιδιώκει κοινή δράση για να προωθήσει τα άμεσα αιτήματα του κινήματος εξαντλείται σε γνωστές σταλινικές συκοφαντίες και ανεπιτυχή αγώνα για να εξαφανίσει οποιοδήποτε άλλο κόμμα ή οργάνωση του εργατικού κινήματος. Με μαθηματική ακρίβεια πορεύεται προς την εξαφάνιση του ίδιου του κόμματος. Όμως ο σεχταρισμός δεν είναι αποκλειστικό προσόν του ΚΚΕ, το ΠΡΙΝ με την γραφίδα του Κ. Μάρκου υποβαθμίζεται σε επίπεδο λαχανοφυλλάδας όταν ισχυρίζεται ότι το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ είναι συνομιλητής του Σημίτη. Το Φόρουμ για όποιον δεν είναι δέσμιος της ιδεολογίας του είναι ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στην παραχώρηση των βάσεων, πρακτικά περισσότερο ενάντια από άλλους στη μερική απασχόληση, στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση. Η διαφορά μας είναι ότι δεν θέτει ως προϋπόθεση τη συμφωνία σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για να δράσει με άλλους σε επιμέρους ζητήματα γιατί ως υλιστές γνωρίζουμε ότι η συνείδηση δε μεταβάλλεται δια μέσου επαναστατικών προγραμμάτων αλλά όταν οι εργαζόμενοι δρουν, αρχίζουν να παίρνουν οι ίδιοι την τύχη τους στα δικά τους χέρια. Για μας εν αρχή δεν είναι ο λόγος αλλά η πράξη. Είναι ενδεικτικό ότι ο Κ. Μάρκου δεν έχει καταλάβει το παραμικρό από πολιτική όταν αναφέρει (ΠΡΙΝ 12.1.03) ότι η ριζοσπαστική Αριστερά δεν έχει αυταπάτες για την πολιτική του Σημίτη. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζήτημα, σημασία έχει ότι αυταπάτες έχουν τεράστιες εργατικές μάζες. Η δική τους, κατ’ εμάς αυταπάτη, συνείδηση για εκείνους, αποτελεί ένα αντικειμενικό δεδομένο που αν δεν το λάβουμε υπόψη στην εκπόνηση της πολιτικής μας θα ρίχνουμε πυροβολισμούς στον αέρα. Επιτρέπουμε στους συντρόφους του ΝΑΡ να μιλούν για την επανάσταση, εμείς θέλουμε να την προωθήσουμε σαν μια αδιάκοπη και συνεχόμενη διαδικασία που είναι, έχοντας βαθιά επίγνωση ότι τα μεγάλα δεν γίνονται χωρίς τα μικρά.
Ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός δεν είναι λιγότερο εχθρικός προς το νέο κίνημα που αναπτύσσεται. Από τη μια μεριά επεμβαίνει με τη σοσιαλδημοκρατία και όχι μόνο για να το αφυδατώσει , να το μετατρέψει σε συνομιλητή των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, να το καταστήσει υποχείριό του και από την άλλη προετοιμάζεται να εντείνει την καταστολή σε βάρος του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην Κοπεγχάγη η Εuropol ήλθε σε συμφωνία με το FBI να εκδίδει στην Αμερική, με την προϋπόθεση να μην εφαρμόζεται η θανατική καταδίκη, οποιονδήποτε καταζητούμενο που υποτίθεται ότι έβλαψε τα αμερικανικά συμφέροντα. Κοινή τους επιδίωξη είναι ο χαρακτηρισμός οποιασδήποτε πολιτικής δράσης ως τρομοκρατικής στην προσπάθειά τους να καταπνίξουν τις αντιδράσεις που προκαλεί η κτηνώδη και εγκληματική πολιτική τους σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμιζόμενη με τη διεθνή τρομολαγνεία συνεχίζει να καταστρατηγεί οποιαδήποτε έννοια δικαίου στην περίπτωση των κρατουμένων για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη. Επιλεκτικά εφαρμόζει το σωφρονιστικό κώδικα, ανέχθηκε την ταύτιση του συνηγόρου υπεράσπισης με τον κατηγορούμενο, ενσωμάτωσε το προανακριτικό υλικό στη δικογραφία, στέρησε τη δυνατότητα από τους κατηγορούμενους να δικαστούν από το φυσικό τους δικαστή, έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια το τεκμήριο της αθωότητας, απαγόρευσε την τηλεοπτική δημοσιότητα της επερχόμενης δίκης για να μην φανεί ότι σύμφωνα με την πολιτική δικονομία το κράτος και η δικαιοσύνη έχουν την υποχρέωση να αποδείξουν την ενοχή των κατηγορούμενων και όχι οι ίδιοι την αθωότητά τους. Σκοπός της είναι η καλλιέργεια της φοβίας, η κατάργηση της κοινωνικής αλληλεγγύης, η ιδιώτευσή μας και η απομάκρυνση από πολιτικές δραστηριότητες που δεν εγκρίνουν οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις που ενεργούν για λογαριασμό μας χωρίς να τους έχουμε εξουσιοδοτήσει. Οι νέες συλλήψεις που προαναγγέλλονται με ενδείξεις και όχι αποδείξεις επιβεβαιώνουν προηγούμενη εκτίμησή μας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η απονομιμοποίηση οποιασδήποτε αντιχουντικής και αντιδικτατορικής δράσης και ταυτόχρονα η ποινικοποίηση κάθε πολιτικής δραστηριότητας στο μέλλον που αμφισβητεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Η «επιτυχία» της ελληνικής προεδρίας θα σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων, μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, μικρότερες συντάξεις και αύξηση του ορίου ηλικίας , κατάργηση της παιδείας ως κοινωνικού αγαθού ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της υγείας. Μεγαλύτερη θα είναι η μείωση των αγροτικών εισοδηματικών ενισχύσεων, αφού με την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ τα ποσά για κάθε χώρα μέλος της Ε.Ε. μετά τη διεύρυνση, μειώνονται στο μέτρο και στο βαθμό που ο κοινοτικός προϋπολογισμός ανέρχεται στο 0,6% του κοινοτικού ΑΕΠ. Η αγροτική πολιτική της Ε.Ε αλλά και των ΗΠΑ επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η παραγωγικότητα στη γεωργία είναι τόσο μεγάλη που στη βάση των διεθνών τιμών των αγροτικών προϊόντων, χιλιάδες αγροτικές εκμεταλλεύσεις θα ήταν ασύμφορο οικονομικά να λειτουργούν χωρίς τις επιδοτήσεις. Μεγαλύτερη απόδειξη για την αναγκαιότητα σχεδιασμού της παραγωγής η Αριστερά δεν έχει να επικαλεστεί. Στην πραγματικότητα η πολιτική που ακολουθεί δεν οδηγεί τον μικροϊδιοκτήτη αγρότη στο πρόγραμμα της εργατικής τάξης αλλά στην ενδυνάμωση και την κοινωνική σταθερότητα του συστήματος.
Στα επιχειρήματα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ για την ανάγκη να στεφθεί από επιτυχία η ελληνική προεδρία, εμείς πρέπει να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να ματαιώσουμε τις επιδιώξεις της. Το δικό μας συμφέρον είναι η αποτυχία των προωθούμενων πολιτικών που επιδιώκουν την ολοκληρωτική αναίρεση όσων οι εργαζόμενοι κατέκτησαν με αγώνες και θυσίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.