ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΗΣ ΟΚΔΕ ΤΗΣ 29/06/2002
Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη 2002 γίνονται σε μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από γρήγορες αλλαγές και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο γενικότερο πολιτικό πεδίο όσο και, ειδικά, στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ο ρόλος της Δημοτικής Εξουσίας μέσα στην κοινωνία έχει αλλάξει αποφασιστικά. Η τοπική εξουσία μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε συνεργάτη της κρατικής στην προσπάθεια για τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση των κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων. Έτσι οι Δήμοι εναρμονίζονται με την κρατική πολιτική ιδιωτικοποιώντας μέρος των δραστηριοτήτων τους, χρεώνοντας στους δημότες τις υπηρεσίες που τους παρέχουν (ανταποδοτικότητα), ελαστικοποιώντας τις εργασιακές σχέσεις στο χώρο τους (Δημοτικές Επιχειρήσεις), φορολογώντας άμεσα και έμμεσα τους δημότες. Όλο και περισσότερο μετασχηματίζονται σε επιχειρήσεις ελεγχόμενες από το κράτος και κάποια τοπικά οικονομικά συμφέροντα.
Η ζωή στις πόλεις, και ιδιαίτερα ατό Λεκανοπέδιο της Αττικής, παρουσιάζει σαφή υποβάθμιση. Αυτό οφείλεται απ’ τη μια σε εγγενή προβλήματα που έχουν σχέση με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν και γιγαντώθηκαν οι πόλεις αυτές, στη λογική του Ι.Χ. σαν βασικό μέσο συγκοινωνίας, κατοικίας και διαβίωσης σε βάρος του δημοσίου, του συλλογικού και του κοινωνικού, καθώς και στην όλο και μεγαλύτερη παράδοση στην ιδιωτική κερδοσκοπία των υπηρεσιών που παρέχονταν στους πολίτες από το κράτος και τους δήμους, σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθείται. Ιδιαίτερα θίγονται από την κατάσταση αυτή τα χαμηλότερα εισοδήματα και οι πιο αδύναμες κατηγορίες των κατοίκων των πόλεων.
Ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της υποβάθμισης της ζωής στις πόλεις και της περαιτέρω καταστροφής του περιβάλλοντος σε αυτές αποτελούν τα “μεγάλα έργα” που προωθούνται, κύρια, στην Αττική στα πλαίσια της εξυπηρέτησης των Ι.Χ. και της λογικής τους. Η χρησιμότητα τους είναι, σε πολλές περιπτώσεις, αμφισβητούμενη και η κατασκευή τους γίνεται με τρόπο που δεσμεύει ελεύθερους χώρους, από τους ελάχιστους που έχουν απομείνει, καταστρέφει, ακόμη περισσότερο, τον οικιστικό ιστό της πόλης και υποβαθμίζει τη ζωή εκείνων που κατοικούν κοντά τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αντιδράσεις και κινητοποιήσεις ενάντια στις συνέπειες τους. Ταυτόχρονα βέβαια η υλοποίηση τους αποτελεί τεράστια πηγή κερδών για τα υψηλότερα στρώματα του επιχειρηματικού κόσμου.
Στο άκρο άωτο της λογικής των μεγάλων έργων” βρίσκονται τα έργα για την εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Πρόκειται για έργα άχρηστα για τους κατοίκους της πόλης, καταστρεπτικά για το περιβάλλον, τεράστιου κόστους, που συνήθως ανατίθενται με αδιαφανείς διαδικασίες σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς κύκλους με τη διαδικασία του “επείγοντος”. Ωστόσο το πρόβλημα με τους Ο.Α. 2004 δεν περιορίζεται στα ολυμπιακά έργα. Με πρόσχημα την Ολυμπιάδα προωθούνται μία σειρά άλλα μέτρα όπως οι ευκαιριακές δουλειές με ελαστικά ωράρια, η εισαγωγή εργαζομένων από άλλες χώρες για την εκτέλεση συγκεκριμένων έργων κάτω από συνθήκες στρατοπέδων εργασίας, η ένταση της αστυνόμευσης (νέος αντι-τρομοκρατικός, απαγόρευση διαδηλώσεων και πολιτικών αφισοκολλήσεων σε μια σειρά περιοχές την περίοδο των αγώνων κλπ), η προσπάθεια χειραγώγησης της νεολαίας μέσω του εθελοντισμού αλλά και η προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος σωβινισμού για την “ελληνική υπεροχή” που θα αποδειχθεί από την πετυχημένη διοργάνωση των αγώνων.
Από τις πολιτικές δυνάμεις το ΠΑΣΟΚ έχει πλήρεις ευθύνες για την κατάσταση αυτή.
Στα πλαίσια της άγριας νεοφιλελεύθερης γενικότερης πολιτικής που ακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια προώθησε όλη αυτή την κατάσταση και στο τοπικό επίπεδο, τόσο άμεσα (με τους Δημάρχους και Νομάρχες που ελέγχει) όσο και, κυρίως, με τη δημιουργία ενός πλαισίου που ευνοούσε όσο γίνεται περισσότερο τη μετατροπή των Δήμων σε επιχειρήσεις. Τώρα το κύριο πρόβλημα του δείχνει να είναι το πως δεν θα φανεί πολύ η φθορά της επιρροής του στα κοινωνικά στρώματα που αποτελούσαν την παραδοσιακή του εκλογική πελατεία (εργαζόμενοι, αγρότες κλπ.), φθορά που προέρχεται από τα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που συνέχεια προωθεί με τελευταίο δείγμα το ασφαλιστικό.
Δίπλα στο ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. υπήρξε πρωτοπόρα στην κατεύθυνση αυτή, δεδομένου ότι ελέγχει τους κυριότερους Δήμους της χώρας εδώ και 15 χρόνια. Οι δήμαρχοι της σε αγαστή συνεργασία με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ φρόντισαν για την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στο τοπικό επίπεδο. Η πολιτική τους αυτή είναι η καλύτερη χειροπιαστή απάντηση σε όποιον έχει την παραμικρή αυταπάτη ότι στο οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο η Ν.Δ. , όταν γίνει κυβέρνηση, θα εφαρμόσει πιο ήπια πολιτική από εκείνη του ΠΑΣΟΚ. Απλά η ΝΔ σήμερα συσκοτίζει τις πολιτικές της προτάσεις, που είναι χειρότερες απ’ εκείνες του ΠΑΣΟΚ, και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και να αναδείξει τη φθορά του όσο γίνεται περισσότερο για να προετοιμάσει το έδαφος για μια νίκη της στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Αλλά και η επίσημη αριστερά, όπου βρέθηκε στην ηγεσία Δήμων, δεν φέρθηκε καλύτερα. Έτσι και εκεί τόσο ο Συνασπισμός, με τη στήριξη συνήθως του ΠΑΣΟΚ, όσο και το ΚΚΕ προώθησαν νεοφιλελεύθερα μέτρα στην οργάνωση και τη λειτουργία των Δήμων αυτών και τη μετατροπή τους σε επιχειρήσεις και μάλιστα, στις περιπτώσεις αυτές, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν κα να θεωρητικοποιήσουν αυτή την πολιτική, που όταν εφαρμόζεται από την κυβέρνηση την καταγγέλλουν.
Ταυτόχρονα ο Συνασπισμός, στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής του που στοχεύει σε μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζει τα μεγάλα έργα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το ΚΚΕ αποδέχεται τα μεγάλα έργα και τους Ο.Α. και κριτικάρει, χωρίς να έχει ποτέ ενεργοποιηθεί, κάποιες ακραία καταστρεπτικές εκφράσεις τους.
Τέλος στην άκρα αριστερά, ο σεκταρισμός ορισμένων οργανώσεων και ο οπορτουνισμός ορισμένων άλλων εμποδίζουν την εμφάνιση της σε ενιαιομετωπικά σχήματα, ακόμη και για θέματα που αυτό θα ήταν εφικτό. Ωστόσο σε τοπικό επίπεδο, σε μια σειρά Δήμων (Χαλάνδρι, Βύρωνας, Γλυκά Νερά, Νέα Σμύρνη, Νίκαια, Πάτρα κλπ) υπάρχουν εδώ και αρκετά χρόνια ενιαιομετωπικές ακροαριστερές κινήσεις που παρεμβαίνουν δραστήρια και με σωστή, γενικά, αντίληψη τόσο σε τοπικά, όσο και σε γενικότερα πολιτικά, ζητήματα. Το θετικότερο στοιχείο που χαρακτηρίζει τη δουλειά όλων αυτών των κινήσεων, πέρα από τις επιμέρους διαφορές που μπορεί να έχουν, είναι ότι προπαγανδίζουν και προωθούν την ενεργοποίηση και την αυτοοργάνωση των ίδιων των δημοτών για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τους. Οι κινήσεις αυτές, όπως δείχνουν και τα ικανοποιητικά προηγούμενα εκλογικά τους αποτελέσματα, έχουν κερδίσει το σεβασμό μιας ριζοσπαστικοιπιημένης μερίδας των δημοτών και αποτελούν ένα θετικό κεκτημένο για το κίνημα. Τελευταία έχει ξεκινήσει και μια προσπάθεια δημιουργίας μιας ανάλογης κίνησης με πεδίο παρέμβασης συνολικά την Αττική (η Εναλλακτική Κινηματική Παρέμβαση Πολιτών στην Αθήνα και την Αττική), κίνηση που στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Σαν συμπέρασμα όλων των παραπάνω μπορούμε να συνοψίσουμε τη θέση μας για τις επόμενες Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη 2002 στα παρακάτω σημεία:
-
Συμμετέχουμε και στηρίζουμε ενεργά, τόσο στις εκλογικές τους δραστηριότητες όσο και στις γενικότερες, όλες τις ενιαιομετωπικές δημοτικές κινήσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς όπου υπάρχουν και ενεργοποιούνται αυτές, στο βαθμό που προωθούν την αυτοοργάνωση και την αυτενέργεια των ενδιαφερομένων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, καθώς και την “Εναλλακτική Κινηματική Παρέμβαση Πολιτών στην Αθήνα και την Αττική”.
-
Όπου δεν υπάρχουν ακροαριστερές δημοτικές συσπειρώσεις ή στο Β’ γύρο των εκλογών αυτών ψηφίζουμε κριτικά τον αριστερότερα τοπικά τοποθετημένο συνδυασμό του ΚΚΕ ή του Συνασπισμού. Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν ψηφίζουμε συνδυασμό των χώρων αυτών αν κατεβαίνει στις εκλογές σε συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, γιατί, πέρα απ’ όλα τα άλλα, κάθε ψήφος σε αυτόν θα αξιοποιηθεί την επομένη από την κυβέρνηση που θα την παρουσιάσει σαν ψήφο έγκρισης της πολιτικής της. Για τον ίδιο λόγο δεν ψηφίζουμε σε καμιά περίπτωση και σε κανέναν γύρο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ. Επίσης δεν ψηφίζουμε υποψηφίους της ρεφορμιστικής αριστεράς εάν έχουν ήδη ασκήσει τοπική εξουσία σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
-
Μαζί με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ καταψηφίζουμε παντού τους συνδυασμούς της Ν.Δ. και κάθε άλλου δεξιού χώρου.
Ιούνιος 2002
ΤΠΤ - "4" 
