Αγγλία: Φόρτος εργασίας μετά τις επιτυχίες

Σπάρτακος 65, Ιούνης 2002

Socialist Alliance

Φόρτος εργασίας μετά τις επιτυχίες

των Alan Thornett, Terry Conway

Σε μια επιτυχημένη και επίκαιρη συνάντηση του εθνικού συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Συμμαχίας στις 11 Μάη στο Λονδίνο συζητήθηκαν τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών με αναφορές από οργανώσεις της συμμαχίας από ολόκληρη τη χώρα. Ο απολογισμός ήταν ομόφωνος: ήταν το καλύτερο σύνολο αποτελεσμάτων που η Σοσιαλιστική Συμμαχία είχε ποτέ.

Η ΣΣ, μετά από ενάμιση χρόνο από τότε που απέκτησε μια εθνική οργάνωση, έκανε ένα σημαντικό βήμα προς τα μπρος. Υπήρξε ένας νέος ενθουσιασμός και μια νέα διάθεση αισιοδοξίας που μπορούν να φέρουν τη Συμμαχία μπροστά σε ένα νέο στάδιο.

Μετά τον απολογισμό ακολούθησε μια συζήτηση για την Παλαιστίνη, ή ακριβέστερα για τη στάση που η ΣΣ θα έπρεπε να πάρει απέναντι στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.

Υπήρχαν διαφορετικά «νήματα» που θα μπορούσε να ακολουθήσει η συζήτηση και τρία διαφορετικά σχέδια απόφασης πριν το ξεκίνημα της συνάντησης.

Η ΣΣ από το Swindon παρουσίασε ένα σχέδιο απόφασης που εστίαζε σκόπιμα σε στόχους άμεσης αλληλεγγύης. Προς επίρρωσιν του, ο Martin Wicks, o εκπρόσωπος από το Swindon,υποστήριξε ότι ήταν σφάλμα η ΣΣ να πάρει μια πρόωρη θέση αναφορικά με το ποια θα έπρεπε ή θα μπορούσε να είναι μια μακροπρόθεσμη λύση στη Μέση Ανατολή ενώ έκανε σαφές στην τοποθέτησή του ότι ήταν έντονα αντίθετος στη λύση των δύο χωριστών κρατών. Ο Martin Thomas από την AWL πρότεινε μια θέση υπέρ των δύο κρατών σ’ ένα σύντομο σχέδιο απόφασης, ενώ ο John Rees από το SWP υποστήριξε το σχέδιο απόφασης που επρόκειτο να εγκριθεί στο τέλος.

Ο Rees αντιτέθηκε σε μια τροποποίηση που προτάθηκε από τη Margaret Manning για ένα «δημοκρατικό κοσμικό κράτος» και σε μια από το Mark Hoskisson από τη Workers’Power για μια «σοσιαλιστική κοσμική Παλαιστίνη» με το επιχείρημα ότι η συνάντηση δε θα έπρεπε να υιοθετήσει μια στρατηγική γραμμή αλλά να περιοριστεί στην αλληλεγγύη.

Παρότι ήταν σαφές από τη συζήτηση ότι αυτοί που πρότειναν μια λύση με δύο χωριστά κράτη ήταν μια μικρή μειοψηφία, και οι δύο στρατηγικές προτάσεις καταψηφίστηκαν και εγκρίθηκε το κύριο σχέδιο απόφασης που εστιαζόταν στην αλληλεγγύη.

Το σχέδιο του Rees επιχειρηματολογούσε επίσης υπέρ δύο βασικών συνθημάτων, «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και «Νίκη στην Ιντιφάντα», με τα οποία θα έπρεπε να κάνει την καμπάνια της η ΣΣ.

Μια άλλη τροποποίηση που προτάθηκε από τη ΣΣ της Οξφόρδης ν’ αντικατασταθούν αυτά τα συνθήματα με τα «Αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους» και «Έξω το Ισραήλ από τα κατεχόμενα εδάφη» δεν έγινε δεκτή όπως και η απόπειρα να υποστηριχθεί ότι θα έπρεπε να έχουμε τρία συνθήματα: «Αλληλεγγύη με τους Παλαιστίνιους», «Έξω το Ισραήλ από τα κατεχόμενα εδάφη» και «Νίκη στην Ιντιφάντα».

Παρόλο που η κύρια απόφαση θα μπορούσε να είχε ενισχυθεί με την προσθήκη του αιτήματος για ένα δημοκρατικό κοσμικό κράτος, το αποτέλεσμα έδωσε μια καλή βάση στη ΣΣ για να εκφράσει την αλληλεγγύη της στον Παλαιστινιακό λαό στην παρούσα σύγκρουση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα θεμελιώδη στρατηγικά θέματα θα συζητηθούν ξανά τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Το άλλο βασικό θέμα με το οποίο καταπιάστηκε η συνάντηση ήταν οι προτάσεις για συνδιασκέψεις και συναντήσεις στο υπόλοιπο του χρόνου, που έδωσε αφορμή για μια δύσκολη συζήτηση με δεδομένο ότι έπρεπε να χωρέσουν τα πάντα σ’ αυτήν.

Το αποτέλεσμα ήταν μια συμφωνία για έναν αριθμό σημαντικών πρωτοβουλιών, ακόμη και αν ο χρόνος και η δομή μερικών από αυτές είναι αμφιλεγόμενα, αποφασίσθηκαν τα εξής:

Μια συνάντηση συνδικαλιστών ακτιβιστών, αμέσως μετά το συνέδριο της TUC (της, ας πούμε, βρετανικής ΓΣΕΕ). Αυτή πρόκειται να είναι μια συνάντηση εργασίας σχεδιασμένη για να οργανώσει και να συντονίσει τη συνδικαλιστική δουλειά της ΣΣ και να προωθήσει τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης του Μαρτίου. (βλέπε σχετικά μ’ αυτήν το σημείωμα στο προηγούμενο τεύχος του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ)
Μια συνδιάσκεψη πάνω στο νέο Ιμπεριαλισμό, νέο διεθνισμό, με στόχο να προσελκυσθούν νέοι άνθρωποι, πρόκειται να συγκληθεί μεταξύ του Σεπτεμβρίου και του τέλους του χρόνου.
Μια ανοιχτή για όλα τα μέλη συνδιάσκεψη για τη διαμόρφωση πολιτικής απέναντι στο Ευρώ προγραμματίζεται για πριν το τέλος του χρόνου, με σκοπό να υιοθετηθεί μια πολιτική πριν το δημοψήφισμα για το θέμα.
Μια ετήσια γενική συνάντηση τον Ιανουάριο.

Αυτό το φορτωμένο χρονοδιάγραμμα μαζί με τον αληθινό ενθουσιασμό που γεννήθηκε από τα εκλογικά αποτελέσματα μοιάζουν να σιγουρεύουν ότι η Σοσιαλιστική Συμμαχία θα γίνει μια ισχυρότερη πολιτική δύναμη μέσα στους μήνες που έχουμε μπροστά μας στους δρόμους, στους χώρους εργασίας και στις σχολές, όχι μόνο στη κάλπη.