Ενάντια στον πόλεμο και στο ρατσισμό!
Για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη και ίσα δικαιώματα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας!
ΟΚΔΕ – ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Η Δημοκρατία της Μακεδονίας βρίσκεται στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου. Η χώρα κυβερνάται από διεφθαρμένους πολιτικούς, που το κύριο μέλημά τους είναι το προσωπικό συμφέρον και μερικοί απ’ αυτούς επωφελούνται άμεσα από το εμπόριο όπλων, και από την λεγόμενη «κυβέρνηση της εθνικής ενότητας» που επιβλήθηκε από τους διπλωμάτες του διεθνούς ιμπεριαλισμού και ειδικά από τον απεσταλμένο της Ε.Ε., Χαβιέρ Σολάνα.
Ο ιμπεριαλιστικός ζυγός
Η χώρα είναι, ιδιαίτερα από τότε που το Κοσσυφοπέδιο μετατράπηκε σε νατοϊκό προτεκτοράτο, μόνο τυπικά «ανεξάρτητη», αφού υπηρετεί ως βάση του ΝΑΤΟ και είναι από οικονομική, πολιτική και στρατιωτική άποψη σχεδόν πλήρως εξαρτημένη από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κυρίως από τα κράτη της Ε.Ε.
Η γραμμή των κυβερνήσεων της Ε.Ε., φυσικά σε συναίνεση με την κυβέρνηση Μπους, συνίσταται ως τώρα
στην προσπάθεια συντριβής των «εξτρεμιστικών/τρομοκρατικών» στοιχείων του UCK (ΕΑΣ) και στη στήριξη της κυβέρνησης του Γκεοργκίεφσκι,
σε πιέσεις στην κυβέρνηση και στη σλαβομακεδονική ηγεσία να κάνουν ορισμένες παραχωρήσεις στα αιτήματα των Αλβανών, οι οποίες θα ήταν συμβολικού, φραστικού και συνταγματικού χαρακτήρα, όπως η αναγνώριση των Αλβανών ως δεύτερου και με τους Σλαβομακεδόνες ίσου έθνους στο κράτος, και
στην άμεση στρατιωτική επέμβαση και την προστασία σημαντικών εγκαταστάσεων (αεροδρόμιο, διυλιστήρια κλπ) ετοιμάζοντας την πλήρη κατοχή της χώρας.
Οι επεμβάσεις της δυτικής διπλωματίας και του ΝΑΤΟ αποσκοπούν αποκλειστικά στη «σταθεροποίηση» και στην «ασφάλεια» του αστικού κράτους χωρίς στο ελάχιστο να πάρουν υπόψη τις μίζερες συνθήκες ζωής, τις οποίες έχει να αντιμετωπίσει η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Ακόμα και το μελλοντικό μοίρασμα της χώρας με κριτήρια «εθνικής καθαριότητας» και «ανταλλαγές πληθυσμών» σύμφωνα με το πρότυπο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης της Συνθήκης του Ντέιτον δεν μπορούν να αποκλεισθούν.
Οι ευθύνες της σλαβομακεδονικής ηγεσίας
Παρ’ όλη την απροκάλυπτη ανάμειξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων δεν μπορεί να παραβλεφθεί η τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης Γκεοργκίεφσκι και της σλαβομακεδονικής ηγεσίας γενικότερα για την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώθηκε με τις στρατιωτικές εγχειρήσεις και τις επιθέσεις του Μάρτη και τώρα του Ιούνη στον ΕΑΣ. Έτσι οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο εθνικές ομάδες χειροτέρευσαν δραματικά και η ειρηνική συνύπαρξή τους γίνεται όλο και πιο αδύνατη.
Η απόρριψη των βασικά δικαιολογημένων αιτημάτων των Αλβανών για πολιτική, συνταγματική και κοινωνική ισότητα, για την αναγνώριση των πτυχίων του αλβανικού πανεπιστηνίου του Τετόβου κλπ συνεχίζεται έτσι με τα χειρότερα δηλαδή στρατιωτικά μέσα. Αυτή η αρνητική και επιθετική στάση της σλαβομακεδονικής ηγεσίας και ιδιαίτερα του VMRO-DPMNE του Γκεοργίεφσκι οφείλεται ουσιαστικά στη ρατσιστική διάκριση των Αλβανών. Τα πογκρόμ στο Μοναστήρι και σε άλλες πόλεις και η εμφάνιση του πρώτου κύματος προσφύγων προς το Κοσσυφοπέδιο μιλάνε από μόνα τους.
Απ’ την άλλη δείχνουν οι σκοτωμοί σλαβομακεδόνων στρατιωτών και η διακήρυξη «ελεύθερων περιοχών» από τον ΕΑΣ ότι η ηγεσία του επίσης επιδιώκει «λύσεις» που θα σήμαιναν το τέλος της συνύπαρξης των δύο εθνοτήτων, τη δημιουργία «εθνικά καθαρών» περιοχών και το διαμελισμό της χώρας.
Δεδομένου του ότι ο ΕΑΣ προφανώς έχει σημαντική επιρροή στους Αλβανούς της χώρας, είναι παρολ’ αυτά σωστή η απαίτηση των δύο μεγαλύτερων αλβανικών κομμάτων ο ΕΑΣ να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις για τα αιτήματα των Αλβανών.
Θα είναι τώρα και στο μέλλον αποφασιστικής σημασίας να συγκροτηθούν και στις δύο πλευρές τοπικές ομάδες και να πάρουν πρωτοβουλίες τα συνδικάτα και οι οργανώσεις των εργαζομένων που να εναντιωθούν ενεργά στις πολεμικές συρράξεις και στις ρατσιστικές επιθέσεις. Στόχος πρέπει να είναι και η διευθέτηση των προβλημάτων, στα οποία αναφέρονται τα αιτήματα των Αλβανών, η αποστρατιωτικοποίηση της χώρας και η άμεση υποχώρηση όλων των νατοϊκών στρατευμάτων.
Εργατικοί αγώνες
Είναι ολοφάνερο ότι η αποσταθεροποίηση της χώρας συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη διάλυση όλων των προηγούμενων, έστω περιορισμένων, κοινωνικών κεκτημένων των εργαζομένων στα περασμένα 15 χρόνια, με την εξαθλίωση πλατύτατων στρωμάτων του πληθυσμού 360.000 άνθρωποι ( = 45% του ενεργού πληθυσμού) είναι άνεργοι, εργοστάσια έκλεισαν ή απειλούνται από κλείσιμο και ξεπούλημα, μισθοί δεν πληρώνονται εδώ και μήνες, σε μερικές περιπτώσεις εδώ και 5-6 χρόνια, ενώ μια μικρή μειοψηφία πολιτικών και μαφιόζων επιχειρηματιών πλουτίζει αδιάντροπα.
Την Πρωτομαγιά και στις ακόλουθες βδομάδες έγιναν πολυάριθμες ενέργειες των πεινασμένων εργατών και εργατριών οργανωμένες από την Ένωση Συνδικάτων της χώρας. Οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν, κατέλαβαν σημαντικούς δρόμους κλπ απαιτώντας ένα μίνιμουμ κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Πρόκειται για ελπιδοφόρο σήμα ότι οι άνθρωποι δεν είναι πια διατεθειμένοι να αντέξουν χωρίς αντίσταση τον ασταμάτητο κατήφορο των συνθηκών ζωής τους και την πλήρη αδιαφορία των επιχειρησιακών διευθύνσεων και της πολιτικής ηγεσίας. Αν αυτή η αντίσταση μπορεί να διευρυνθεί και να ενώσει όλες τις εθνικές ομάδες, τότε η πολυεθνικότητα της χώρας θα έχει προοπτική και θα υπάρξει λόγος για αισιοδοξία.
Ο ρόλος της Ελλάδας
Τις περασμένες μέρες προέκυψε επίσης χωρίς ωραιοποιήσεις ότι η Ελλάδα είναι η καπιταλιστική δύναμη που έχει τα περισσότερα «συμφέροντα» στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Με θράσος άνευ προηγουμένου η κυβέρνηση και όλοι οι πολιτικοί της ελληνικής άρχουσας τάξης διεκδικούν ηγετικό ρόλο και στη στρατιωτική παρέμβαση και στο ενδεχόμενο κατοχής της γειτονικής χώρας προς τη δόξα και τα κέρδη του ελληνικού κεφαλαίου που την καταληστεύει!
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Κ. Σημίτη στο Γκέτεμποργκ και του υφυπουργού άμυνας Δ. Αποστολάκη περί του ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι αμέτοχη» αν «η ΠΓΔΜ διαμελιστεί» και «οι πιθανότητες ευρύτερης σύγκρουσης» υπάρξουν δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τη στάση της ελληνικής αστικής τάξης. Σε περίπτωση διαμελισμού της γειτονικής χώρας σχεδιάζει να εμφανισθεί ως «προστάτιδα δύναμη» των Σλαβομακεδόνων, διαφορετικά, δηλαδή σε περίπτωση «απλής κατοχής», ως δύναμη που θα επιβλέψει την εσωτερική «ασφάλεια» του μακεδονικού κράτους.
Στην ενημέρωση των ελληνικών (όπως και των περισσότερων διεθνών) ΜΜΕ αποσιωπάται συστηματικά το γεγονός ότι οι αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις στη γειτονική χώρα προκαλούνται τουλάχιστον μερικώς από την άρνηση των σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένων αιτημάτων των Αλβανών και τη γενικά ρατσιστική στάση απέναντι στους Αλβανούς που καλλιεργείται και από την επίσημη πολιτική της σλαβομακεδονικής ηγεσίας.
Καταλογίζοντας όλη την ευθύνη για τις βιαιοπραγίες στον ΕΑΣ δημιουργείται η εντύπωση ότι (πάλι) «οι Αλβανοί», ίσως και ως «πράκτορες» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ευθύνονται για όλα τα κακά, κυρίως για τον κίνδυνο της «αλλαγής των συνόρων» που τάχα απειλεί και την Ελλάδα! «Οι Αλβανοί», που στην πραγματικότητα μαζί με τους άλλους μετανάστες και μετανάστριες αποτελούν θύματα μιας ανελέητης υπερεκμετάλλευσης στη χώρα μας, παρουσιάζονται έτσι και ως από πολιτική άποψη «επικίνδυνα στοιχεία».
Η αναγκαιότητα της διεθνούς αλληλεγγύης
Το ελληνικό εργατικό κίνημα έχει γι’ όλους αυτούς τους λόγους μια ιδιαίτερη ευθύνη για την έμπρακτη αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους της γειτονικής χώρας και την αποτροπή των προσπαθειών να μετατραπεί και αυτή η χώρα σε ιμπεριαλιστικό προτεκτοράτο. Το ελληνικό εργατικό κίνημα και τα κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς είναι υποχρεωμένα να βάλουν τα δυνατά τους για να σώσουν τη χώρα από εθνικιστικά μοιράσματα και να συμβάλουν στην υποστήριξη των εργατικών αγώνων και στη σωτηρία της πολυεθνικότητάς της.
Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος καλεί το συνδικαλιστικό κίνημα και τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς να επιχειρήσουν από κοινού τα πρώτα πρακτικά βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση.
-
Κάτω ο αντιαλβανικός ρατσισμός στην Ελλάδα!
-
Για πρακτική αλληλεγγύη με τους αγώνες των εργαζομένων της γειτονικής Μακεδονίας!
-
Για τη σωτηρία της πολυεθνικότητάς της!
-
Άμεση υποχώρηση όλων των Ελλήνων στρατιωτών από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κοσσυφοπέδιο!
-
Κανένας έλληνας στρατιώτης στη Δημοκρατία της Μακεδονίας!
-
Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια!
-
Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!
ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
19-6-2001